ΜΟΝΟΓΡΑΜΜΑ

00:00:01:00
Πλάνο στο ατελιέ του ΓΙΑΝΝΗ ΤΣΑΡΟΥΧΗ, ενώ ο ζωγράφος δουλεύει. Τον ακούμε να περιγράφει τον τρόπο δουλειάς του, εξηγώντας αναλυτικά τα βήματα που ακολουθεί σύμφωνα με τους κανόνες της Βυζαντινής ζωγραφικής. Επισημαίνει πως η δύσκολη αυτή τεχνική ξεκίνησε από τους αρχαίους Έλληνες και από τους Βυζαντινούς μεταδόθηκε στην Αναγέννηση, σχολιάζοντας επιπλέον πως η ζωγραφική δεν έχει σημειώσει μεγάλη πρόοδο στην πιστή απόδοση της φύσης.

00:03:54:00
Πλάνα σε πίνακα του ΤΣΑΡΟΥΧΗ.

00:04:25:00
Πλάνο του ΤΣΑΡΟΥΧΗ στο ατελιέ του. Τον ακούμε να περιγράφει τη διαδικασία δημιουργίας δύο γυμνών έργων, τα οποία παρέμειναν ατελείωτα εξαιτίας της κήρυξης του Ελληνο-ιταλικού Πολέμου. Μιλά για τη σημασία της πιστής αντιγραφής των χρωμάτων, τη στροφή του στη ζωγραφική «εκ του φυσικού» και την κριτική που δέχθηκε. Αναφέρεται στη δημιουργία του πίνακα «Το παιδί με το βάζο» αρχικά εκ μνήμης από το εξώφυλλο ενός δίσκου του ΧΑΤΖΙΔΑΚΙ και στη συνέχεια με μοντέλα, έργο το οποίο δεν ολοκλήρωσε. Πλάνο του συγκεκριμένου έργου.

00:08:12:00
Πλάνο του ΤΣΑΡΟΥΧΗ να ζωγραφίζει. Μιλά για τις δυσμενείς συνθήκες δημιουργίας την περίοδο της Κατοχής και κάνει αναφορά στα δύο έργα που πούλησε την περίοδο αυτή. Στη συνέχεια, μιλά για τη συμμετοχή του σε μια έκθεση που πραγματοποιήθηκε στο τέλος της Κατοχής, τις δυσκολίες πώλησης των έργων τουμεταπολεμικά και την προσφορά που του έκανε ο συλλέκτης Ιόλας. Αναφέρεται στη διακοπή του συμβολαίου του με τη Γκαλερί Ιόλα το 1957, τη μετάβασή του στην Αμερική και τη συνεργασία του με την Όπερα του Ντάλας, αλλά και τις σκέψεις του για την ενασχόλησή του με τη σκηνογραφία και τις αντιρρήσεις που εξέφρασε ο ΣΤΡΑΤΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΔΗΣ-ΤERIADE. Προβάλλονται εμβόλιμα πλάνα από πίνακες του ΤΣΑΡΟΥΧΗ, ανάμεσα στους οποίους διακρίνονται οι Ποδηλάτες και η Άνοιξη. Τέλος, κάνει λόγο για την αγορά του οικοπέδου στο Μαρούσι για τη δημιουργία ενός άνετου εργαστηρίου, και την παραγγελία δύο έργων του «Καφενείου ΝΕΟΝ» από τον ΜΑΡΙΝΟ ΚΑΛΛΙΓΑ, Διευθυντή της Πινακοθήκης. Πλάνα των δύο έργων αυτών.

00:12:37:00
Πλάνο του ΤΣΑΡΟΥΧΗ στο ατελιέ του. Μιλά για τη συνεργασία του με τον ΑΛΕΞΗ ΜΙΝΩΤΗ στην όπερα «Μήδεια» το 1958. Περιγράφει το ταξίδι του στην Αμερική, τη γνωριμία του με τη ΜΑΡΙΑ ΚΑΛΛΑΣ και τις αρχικές αμφιβολίες που είχε εκείνη για τη δουλειά του.

00:15:11:00
Πλάνο στο αρχαιολογικό χώρο της Αρχαίας Αγοράς, ενώ ακούμε τον Γ. ΤΣΑΡΟΥΧΗ να μιλά. Αναφέρεται στην εγκατάστασή του στο Παρίσι το 1967 και στις δυσκολίες που αντιμετώπισε. Κάνει λόγο για τα έργα που φιλοτέχνησε κατά τη διαμονή του εκεί, τα «Ναύτης στον ήλιο», «Τέσσερις εποχές», «Ο Τσάμικος και ο Ζεϊμπέκικος», «Δώδεκα μήνες». Παρεμβάλλονται πλάνα από τα έργα αυτά Στη συνέχεια, πλάνο του ΤΣΑΡΟΥΧΗ στο ατελιέ του. Περιγράφει το περιστατικό της κλοπής των έργων του από την εξοχική του κατοικία, και την εντυπωσιακή αντίδραση της ελληνικής κοινωνίας, η οποία έδειξε συμπάθεια προς τον κακοποιό.

00:22:05:00
Εναλλασσόμενα πλάνα σε πίνακες του ΤΣΑΡΟΥΧΗ. Διακρίνονται τα έργα «Ναύτης που διαβάζει», «Δύο Ναύτες».

00:24:16:00
Πλάνο του ΤΣΑΡΟΥΧΗ. Μιλά για το ενδιαφέρον του για τη σκηνοθεσία και την απόφασή του να ανεβάσει την παράσταση «Τρωάδες», έργο το οποίο είχε προετοιμάσει για την ΕΛΛΗ ΛΑΜΠΕΤΗ, ωστόσο τελικά σκηνοθέτησε με την ΣΜΑΡΩ ΣΤΕΦΑΝΙΔΟΥ, την ΕΥΑ ΚΟΤΑΜΑΝΙΔΟΥ, την ΑΛΙΚΗ ΓΕΩΡΓΟΥΛΗ και την ΚΩΝΣΤΑΝΤΑΡΑ να υποδύονται τους γυναικείους ρόλους. Στη συνέχεια, κάνει αναφορά στη δουλειά του για τους «Επτά επί Θήβας» και την αρνητική κριτική που δέχθηκε.

00:25:37:00
Εναλλασσόμενα πλάνα σε πίνακες του ΤΣΑΡΟΥΧΗ.

00:27:20:00
Πλάνο του ΤΣΑΡΟΥΧΗ. Αναφέρεται στο σημερινό κοινό, παρατηρώντας πως η αγορά έργων τέχνης θεωρείται «κοινωνικό καθήκον» και οι αγοραστές των έργων αποσκοπούν μόνο στην προβολή του πλούτου χωρίς να είναι πραγματικά φιλότεχνοι. Εκφράζει την αισιοδοξία πως το κοινό αυτό θα γίνει στο μέλλον πραγματικά φιλότεχνο, καθώς και την δυσκολία που είχε αντιμετωπίσει στα νιάτα του απέναντι στο αγοραστικό κοινό, το οποίο δεν αναγνώριζε την αξία του έργου του.

00:28:21:00
Τίτλοι τέλους.