ΔΑΣΚΑΛΑ ΜΕ ΤΑ ΧΡΥΣΑ ΜΑΤΙΑ, Η

00:02:30:00
Μακέτα τίτλου επεισοδίου: «Η Καταστροφή».

00:02:39:00
Στο γενοβέζικο κάστρο της ΛΕΣΒΟΥ. Ο ΛΕΩΝΗΣ (ΓΙΑΝΝΗΣ ΦΕΡΤΗΣ) με ρούχα περιπάτου περπατάει στο χώρο του κάστρου και κάθεται. Θυμάται.

00:04:10:00
Στο νοσοκομείο του ΕΣΚΙ ΣΕΧΗΡ. Στο θάλαμο του Σωτήρος. Ξαπλωμένοι στα κρεβάτια τους ο ΛΕΩΝΗΣ και ο ΒΡΑΝΑΣ (ΝΙΚΗΤΑΣ ΤΣΑΚΙΡΟΓΛΟΥ). Όρθιοι ο ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ του ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟΥ (ΚΩΣΤΑΣ ΜΑΝΔΗΛΑΣ) και ο ΧΕΙΡΟΥΡΓΟΣ (ΑΛΚΗΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΙΔΗΣ), ένας ακόμη γιατρός και δύο νοσοκόμοι. Ο ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ του ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟΥ και ο ΧΕΙΡΟΥΡΓΟΣ συζητούν σε ξένη γλώσσα για την κατάσταση του ποδιού του ΒΡΑΝΑ, ο τελευταίος ενίσταται λέγοντας ότι είναι ταπεινωτικό να μιλούν ακαταλαβίστικα μπροστά του και απαιτεί να πληροφορηθεί για την πραγματική κατάσταση του ποδιού του. Μαθαίνει από τους ειδικούς ότι η απόξυση στο πόδι του δεν ήταν αρκετή επέμβαση για να γίνει καλά και ότι καλό θα ήταν να γίνει μία συμπληρωματική εγχείρηση, όχι τόσο σοβαρή, καθώς του λένε. Οι νοσοκόμοι παίρνουν με φορείο τον ΒΡΑΝΑ. Ο ΛΕΩΝΗΣ μένει μόνος, σκέφτεται. Είναι η ανάμνηση του ΛΕΩΝΗ.

00:06:06:00
Στους διαδρόμους του νοσοκομείου του ΕΣΚΙ ΣΕΧΗΡ. Ο ΒΡΑΝΑΣ μεταφέρεται με φορείο σε νέα αίθουσα. Η πόρτα κλείνει και ο ΛΕΩΝΗΣ κατεβαίνει με πατερίτσες τη σκάλα ακολουθώντας την «ιατρική πομπή». Στέκεται έξω από την κλειστή πόρτα. Μπαίνει στην αίθουσα με τους νεκρούς. Σκοτεινές κατανυκτικές εικόνες. Είναι η ανάμνηση του ΛΕΩΝΗ.

00:09:20:00
Στο νοσοκομείο του ΕΣΚΙ ΣΕΧΗΡ. Στο θάλαμο του Σωτήρος. Μετά την εγχείρηση του ΒΡΑΝΑ. Του έχουν κόψει το πόδι, ο ίδιος δεν το γνωρίζει. Ο ΛΕΩΝΗΣ πληροφορείται από τον ΔΙΕΥΘΥΝΤΗ του ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟΥ και τον ΧΕΙΡΟΥΡΓΟ ότι ήταν αναγκαίο να προβούν στην αφαίρεσή του, γιατί είχε εμφανιστεί γάγγραινα. Του ζητούν να του συμπαρασταθεί. Οι γιατροί βγαίνουν, ο ΛΕΩΝΗΣ μένει με το ναρκωμένο ακόμα ΒΡΑΝΑ. Είναι η ανάμνηση του ΛΕΩΝΗ.

00:10:34:00
Στο νοσοκομείο του ΕΣΚΙ ΣΕΧΗΡ. Στο θάλαμο του Σωτήρος. Μετά την εγχείρηση του ΒΡΑΝΑ. Ο ΛΕΩΝΗΣ όρθιος στο πλάι του. Ο ΒΡΑΝΑΣ ξυπνά από τη νάρκωση και μιλά για το «χλωροφόρμι» και την αγωνία «στο στόμα. . . στο στομάχι. . . στο μυαλό. . . ». Είναι η ανάμνηση του ΛΕΩΝΗ.

00:11:46:00
Το νοσοκομείο του ΕΣΚΙ ΣΕΧΗΡ. Βράδυ.

00:12:01:00
Στο νοσοκομείο του ΕΣΚΙ ΣΕΧΗΡ. Στο θάλαμο του Σωτήρος. Μετά την εγχείρηση του ΒΡΑΝΑ. Ο ΒΡΑΝΑΣ ξαπλωμένος, στο κάτω τμήμα του κρεβατιού ο ΛΕΩΝΗΣ και στην καρέκλα ο ΝΟΣΟΚΟΜΟΣ (ΤΑΣΟΣ ΠΕΖΥΡΚΙΑΝΙΔΗΣ), που έχει οριστεί αποκλειστικός του ΒΡΑΝΑ. Ο ΒΡΑΝΑΣ έχει συνέλθει για τα καλά. Λέει ότι αισθάνεται καλύτερα, κάνει λογοπαίγνιο με τις λέξεις «μοιραίο» και «μηριαίον», μιλά για την εμπιστοσύνη που του ενέπνευσε ο γιατρός. Ο ΛΕΩΝΗΣ πηγαίνει στο παράθυρο, ο ΒΡΑΝΑΣ ανασηκώνεται και οι δύο βλέπουν ένα νεκρό από τα μεταγωγικά που μεταφέρεται για ταφή. Ο ΛΕΩΝΗΣ προσπαθεί να αλλάξει κουβέντα και αντιμετωπίζει τη νευρικότητα του ΒΡΑΝΑ. Είναι η ανάμνηση του ΛΕΩΝΗ.

00:14:04:00
Στο δρόμο έξω από το νοσοκομείο του ΕΣΚΙ ΣΕΧΗΡ. Δύο στρατιώτες μεταφέρουν στο νεκροσέντουκο τη σορό του στρατιώτη από τα μεταγωγικά, ένας ιερέας διαβάζει τις ευχές και ένας στρατιώτης συνοδεύει. Είναι η εικόνα που παρακολουθούσαν ο ΛΕΩΝΗΣ και ο ΒΡΑΝΑΣ από το παράθυρο του θαλάμου του Σωτήρος. Είναι η ανάμνηση του ΛΕΩΝΗ.

00:14:24:00
Στο νοσοκομείο του ΕΣΚΙ ΣΕΧΗΡ. Στο παράθυρο του θαλάμου του Σωτήρος. Μετά την εγχείρηση του ΒΡΑΝΑ. Ο ΛΕΩΝΗΣ κοιτάζει έξω την πομπή για την κηδεία του στρατιώτη από τα μεταγωγικά. Ο ΒΡΑΝΑΣ ξαπλωμένος και στην καρέκλα ο αποκλειστικός ΝΟΣΟΚΟΜΟΣ λαγοκοιμάται. Ο ΛΕΩΝΗΣ κάθεται στο κρεβάτι του. Ο ΒΡΑΝΑΣ εκφράζει τη συγκίνησή του για αυτόν τον θάνατο και απολογείται για τη νευρικότητά του. Μιλάει απότομα στο ΝΟΣΟΚΟΜΟ γιατί ροχαλίζει και τον διατάζει να του φέρει τις καινούριες μπότες του, με τις οποίες φαντασιώνεται ότι θα πάει στη γυναίκα του «σαν αξιωματικός της οπερέτας». Θα ήθελε να έρθει κάποιος να του κόψει τα νύχια των ποδιών. Έστω του γερού, κατόπιν επιμονής του ΛΕΩΝΗ. Η αμηχανία κινεί τον ΛΕΩΝΗ να προτείνει να του διαβάσει ΠΑΠΑΔΙΑΜΑΝΤΗ, ο ΒΡΑΝΑΣ το μεταθέτει για αργότερα. Είναι η ανάμνηση του ΛΕΩΝΗ.

00:19:19:00
Στο νοσοκομείο του ΕΣΚΙ ΣΕΧΗΡ. Στο θάλαμο του Σωτήρος. Μετά την εγχείρηση. Βράδυ. Ξαπλωμένος ο ΒΡΑΝΑΣ και ο ΛΕΩΝΗΣ να του διαβάζει ΠΑΠΑΔΙΑΜΑΝΤΗ. Ο ΒΡΑΝΑΣ μισοκοιμισμένος φάνηκε σαν να μην κατάλαβε το ύφος του αγαπημένου του συγγραφέα. «Δεν γνώρισες τη γλώσσα του, το ύφος του;», ρώτησε ο ΛΕΩΝΗΣ. «Πως! Τόνε γνώρισα. Πώς δεν τόνε γνώρισα; Μόλις μπήκε μέσα μονομιάς τόνε γνώρισα. Τι κάνεις;, μου λέει. Τι να κάνω του λέω. Έτσι κι έτσι. Είμαι πολύ καλύτερα. Περιμένω να κολλήσει το «μηραίο». Το «μηραίο;», μου λέει. Ναι, του λέω. Το «μηραίο». Έτσι το προφέρνουν εδώ. Δεν το ’ξερες;», απαντάει ο ΒΡΑΝΑΣ. Ο ΛΕΩΝΗΣ συνειδητοποιεί ότι ο άρρωστος έχει πυρετό και του δίνει να πιει λίγο νερό. Ο ΒΡΑΝΑΣ παραληρεί, κλαίει, στο τέλος ησυχάζει, αποκοιμιέται. Ο ΛΕΩΝΗΣ σβήνει τα φώτα. Είναι η ανάμνηση του ΛΕΩΝΗ.

00:31:27:00
Στο νοσοκομείο του ΕΣΚΙ ΣΕΧΗΡ. Στο θάλαμο του Σωτήρος. Μετά την εγχείρηση του ΒΡΑΝΑ. Ο ΒΡΑΝΑΣ ξαπλωμένος στο κρεβάτι του. Μπαίνουν ο ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ του ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟΥ και ο ΧΕΙΡΟΥΡΓΟΣ, βλέπουν το τραύμα του ΒΡΑΝΑ, του λένε ότι πάει καλύτερα και ότι σε δεκαπέντε μέρες θα μπορέσει να το πατήσει. Ο ΧΕΙΡΟΥΡΓΟΣ έπειτα λέει τα άσχημα νέα στον ΛΕΩΝΗ, ότι η γάγγραινα έφερε τοξίνωση στον οργανισμό και θα επιφέρει παραισθήσεις και ότι ελπίζει να πέσει σύντομα σε κώμα, για να μην υποφέρει. Ο ΛΕΩΝΗΣ στέκεται στο παράθυρο, κοιτάει έξω. Είναι η ανάμνηση του ΛΕΩΝΗ.

00:34:12:00
Στο νοσοκομείο του ΕΣΚΙ ΣΕΧΗΡ. Στο θάλαμο του Σωτήρος. Μετά την εγχείρηση του ΒΡΑΝΑ. Ο ΒΡΑΝΑΣ ξαπλωμένος στο κρεβάτι του, στην καρέκλα ο ΛΕΩΝΗΣ. Ο ΒΡΑΝΑΣ έχει παραισθήσεις: λέει ότι έφυγε χτες το βράδυ και δεν τον πήρε είδηση κανείς. «Σηκώθηκα», λέει, «όμορφα, όμορφα, φόρεσα τις μπότες μου και τράβηξα. Βγήκα από το ΕΣΚΙ ΣΕΧΗΡ και τράβηξα ως την ΑΓΚΥΡΑ». Παρουσιάζεται οπτικοποιημένη η παραίσθηση του ΒΡΑΝΑ. Είναι η ανάμνηση του ΛΕΩΝΗ.

00:39:13:00
Στο δρόμο από το ΕΣΚΙ ΣΕΧΗΡ προς την ΑΓΚΥΡΑ. Σε τούρκικες προφυλακές. Ο ΒΡΑΝΑΣ με στρατιωτική στολή και τις καινούριες του μπότες έχει δραπετεύσει από το νοσοκομείο. Τον κούρασε το πληγωμένο του πόδι, ξαπλώνει, ξαποσταίνει. Έρχεται καβάλα σε ένα άσπρο άλογο ένας ΤΟΥΡΚΟΣ λοχαγός του πεζικού (ΠΑΝΟΣ ΜΠΟΤΙΝΗΣ), συστήνονται, ο ΒΡΑΝΑΣ του εξιστορεί ότι δραπέτευσε από το νοσοκομείο, ο ΤΟΥΡΚΟΣ τον λυπάται και τον ανεβάζει πάνω στο άλογο, για να πάνε προς την ΑΓΚΥΡΑ, «που έχει πολλά φρούτα». Ο ΤΟΥΡΚΟΣ πεζός. Του εκθειάζει τις μπότες του και του λέει ότι ο πόλεμος τέλειωσε. Οπτικοποίηση της παραίσθησης του ΒΡΑΝΑ, την οποία διηγείται στον ΛΕΩΝΗ.

00:43:41:00
Στο ύπαιθρο, έξω από την ΑΓΚΥΡΑ. Μια «μυρμηγκιά» Τούρκοι, κυρίως γυναικόπαιδα, τρώνε καρπούζι και σταφύλια. Τρία τουρκόπουλα έρχονται να υποδεχθούν τον ΒΡΑΝΑ και τον ΤΟΥΡΚΟ. Προσφέρουν στον ΒΡΑΝΑ μια φέτα καρπούζι. Οπτικοποίηση της παραίσθησης του ΒΡΑΝΑ, την οποία διηγείται στον ΛΕΩΝΗ.

00:47:35:00
Στο νοσοκομείο του ΕΣΚΙ ΣΕΧΗΡ. Στο θάλαμο του Σωτήρος. Μετά την εγχείρηση του ΒΡΑΝΑ. Ο ΒΡΑΝΑΣ ξαπλωμένος στο κρεβάτι του, στην καρέκλα ο ΛΕΩΝΗΣ. Ο ΒΡΑΝΑΣ έχει μόλις αφηγηθεί την ιστορία που έζησε στη φαντασία του. Ο ΛΕΩΝΗΣ του συστήνει να μιλά λιγότερο για να μην κουράζεται, ο ΒΡΑΝΑΣ του απαντά ότι όταν μιλάει δε φοβάται. Είναι η ανάμνηση του ΛΕΩΝΗ.

00:48:00:00
Στο γενοβέζικο κάστρο της ΛΕΣΒΟΥ. Ο ΛΕΩΝΗΣ κάθεται. Θυμάται.

00:48:24:00
Τίτλοι τέλους.