Επεισόδιο:008
0000007526
ΤΟ ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑ ΤΟΥ ΣΤΡΑΤΗ ΜΥΡΙΒΗΛΗ ΠΟΥ ΜΕΤΑΦΕΡΘΗΚΕ ΣΤΗΝ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΩΣΤΑ ΑΡΙΣΤΟΠΟΥΛΟ ΣΕ ΣΕΝΑΡΙΟ ΤΗΣ ΜΑΡΓΑΡΙΤΑΣ ΛΥΜΠΕΡΑΚΗ.
Κωδικός Τεκμηρίου
0000007526
Τύπος ψηφιακού αρχείου
Βίντεο
Τίτλος
ΔΑΣΚΑΛΑ ΜΕ ΤΑ ΧΡΥΣΑ ΜΑΤΙΑ, Η
Επεισόδιο:008
Χρονολογία Παραγωγής
1979
Ημερομηνία Πρώτης Προβολής
Σκοπός
ΨΥΧΑΓΩΓΙΑ
Είδος
ΑΝΑΠΑΡΑΣΤΑΣΗ / ΘΕΑΤΡΟ / ΜΥΘΟΠΛΑΣΙΑ
Χαρακτηρισμός
ΣΕΙΡΑ
Κατηγορία
ΜΥΘΟΠΛΑΣΙΑ – ΔΡΑΜΑΤΟΠΟΙΗΜΕΝΕΣ ΣΕΙΡΕΣ ΕΠΟΧΗΣ
Περίληψη
ΤΟ ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑ ΤΟΥ ΣΤΡΑΤΗ ΜΥΡΙΒΗΛΗ ΠΟΥ ΜΕΤΑΦΕΡΘΗΚΕ ΣΤΗΝ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΩΣΤΑ ΑΡΙΣΤΟΠΟΥΛΟ ΣΕ ΣΕΝΑΡΙΟ ΤΗΣ ΜΑΡΓΑΡΙΤΑΣ ΛΥΜΠΕΡΑΚΗ.
Περιγραφή Περιεχομένου
Τω καιρώ εκείνω τέλειωνε και το σχολικό έτος. Στο γεύμα που παρέθεσε στους δασκάλους με αφορμή τη λήξη του σχολικού έτους η οικογένεια των ΣΠΑΝΩΝ στο σπίτι τους, ήταν όλοι εκεί: Τα δύο αδέρφια, η ΣΑΠΦΩ, ο ΞΥΝΕΛΗΣ, ο ΓΙΑΤΡΟΣ. Στο τραπέζωμα ήρθαν και το ζεύγος ΣΚΑΛΙΩΤΗ και ο ΣΙΣΜΑΝΟΓΛΟΥ, συνέταιροι που είχαν έρθει πρόσφατα στο χωριό, για να ξεμοντάρουν ένα ναυαγισμένο πλοίο. Για άλλη μια φορά το βλέμμα του ΛΕΩΝΗ έρχεται αντιμέτωπο με εκείνο της ΣΑΠΦΩΣ, στο οποίο αντιπαρέρχεται με έναν ακόμα ρητορικό λόγο για το «φοβερόν» του πολέμου και για τους θεατρινισμούς που επισύρει, αλλά και με το αιφνιδιαστικό ερώτημα του ΞΥΝΕΛΗ αν αγαπά τη ΣΑΠΦΩ, στο οποίο αντιπαρέρχεται με δυνατό γέλιο. Μετά το γεύμα αρχίζει η εκ νέου επίκριση της ΣΑΠΦΩΣ από τον ΛΕΩΝΗ, η οποία για κείνον εκπροσωπεί όλη εκείνη την τάξη των θεωρητικών του θεατρινισμού του πολέμου, κάτι με το οποίο η ΑΔΡΙΑΝΗ διαφωνεί, θεωρώντας την άνθρωπο καθαρό, άξια να την έχει φίλη της. Σε μια βόλτα της ΣΑΠΦΩΣ και της ΑΔΡΙΑΝΗΣ στο δάσος όπου συναντούν τυχαία τον ΛΕΩΝΗ, για πρώτη φορά εκείνος βρίσκει την ευκαιρία να επιπλήξει ενώπιόν της τη ΣΑΠΦΩ, κατηγορώντας την ότι δεν αγαπούσε τον άνδρα της, αποδίδοντάς το σε όλα τα «ενοχοποιητικά» στοιχεία που είχε συλλέξει, φωτογραφίες, κορνιζαρίσματα, κόλλυβα κλπ. Η ΣΑΠΦΩ με θάρρος αποδέχεται την κατηγορία. Την εξηγεί όμως αλλιώς. Στον συγκλονιστικό της μονόλογο σπάει τη σιωπή της και περιγράφει τη μοναξιά και την καταδίκη της. . .
Τίτλοι έναρξης.
00:02:21:00
Μακέτα τίτλου επεισοδίου: «Το γεύμα».
00:02:29:00
Στο μαγειρείο του σπιτιού των ΣΠΑΝΩΝ στο ΜΕΓΑΛΟΧΩΡΙ της ΛΕΣΒΟΥ. Στην προετοιμασία για το γεύμα που παραθέτουν στους δασκάλους με τη λήξη του σχολικού έτους. Η ΛΟΥΛΟΥ (ΤΑΝΙΑ ΤΣΑΝΑΚΛΙΔΟΥ), η ΑΣΠΑΣΙΑ (ΤΙΤΙΚΑ ΒΛΑΧΟΠΟΥΛΟΥ) και η ΣΟΥΛΤΑΝΑ (ΓΙΑΝΝΑ ΜΗΤΡΟΥ) ετοιμάζονται για το γεύμα και χαζολογούν για τον ξάδερφο του ΣΠΑΝΟΥ, τον ΚΥΡΓΙΑΝΝΑΚΗ, που φλερτάρει τη ΣΟΥΛΤΑΝΑ.
00:03:19:00
Στο μαγειρείο του σπιτιού των ΣΠΑΝΩΝ στο ΜΕΓΑΛΟΧΩΡΙ της ΛΕΣΒΟΥ. Στην προετοιμασία για το γεύμα που παραθέτουν στους δασκάλους με τη λήξη του σχολικού έτους. Το ζεύγος των ΣΠΑΝΩΝ, ο δήμαρχος και νονός του ΛΕΩΝΗ και της ΑΔΡΙΑΝΗΣ ΣΠΥΡΟΣ ΣΠΑΝΟΣ (ΓΙΩΡΓΟΣ ΛΟΥΚΑΚΗΣ) και η σύζυγός του ΕΥΤΥΧΙΑ (ΜΑΡΙΑ ΜΑΡΜΑΡΙΝΟΥ) συζητούν για το επικείμενο γεύμα. Στο βάθος η ΣΟΥΛΤΑΝΑ και ο ξάδερφος του ΣΠΑΝΟΥ, ο ΚΥΡΓΙΑΝΝΑΚΗΣ (ΓΙΑΝΝΗΣ ΦΥΡΙΟΣ), στον οποίον παραγγέλλουν να πάει στην αγορά, για να ψωνίσει για το τραπέζι.
00:04:14:00
Στη σάλα του σπιτιού των ΣΠΑΝΩΝ στο ΜΕΓΑΛΟΧΩΡΙ της ΛΕΣΒΟΥ. Στο γεύμα προς τιμήν των δασκάλων. Ψάρι βραστό, πουλερικά και σαλάτες. Η ΑΣΠΑΣΙΑ στρώνει το τραπέζι, η ΛΟΥΛΟΥ παίζει πιάνο. Έχουν ήδη έρθει ο ΚΥΡΓΙΑΝΝΑΚΗΣ, ο ΛΕΩΝΗΣ (ΓΙΑΝΝΗΣ ΦΕΡΤΗΣ) και η ΑΔΡΙΑΝΗ (ΕΙΡΗΝΗ ΙΓΓΛΕΣΗ), έρχονται ο δάσκαλος ΠΑΤΡΟΚΛΟΣ ΞΥΝΕΛΗΣ (ΑΝΤΩΝΗΣ ΚΑΤΣΑΡΗΣ), ο ΓΙΑΤΡΟΣ (ΡΗΓΑΣ ΑΞΕΛΟΣ), η χήρα του ΒΡΑΝΑ ΣΑΠΦΩ (ΚΑΤΙΑ ΔΑΝΔΟΥΛΑΚΗ), ο ΣΚΑΛΙΩΤΗΣ (ΒΑΣΙΛΗΣ ΤΣΑΓΚΛΟΣ), η σύζυγός του (ΕΙΡΗΝΗ ΕΜΙΡΖΑ) και ο Σμυρνιός επιχειρηματίας ΣΙΣΜΑΝΟΓΛΟΥ (ΚΩΣΤΑΣ ΤΣΙΑΝΟΣ). Οι τελευταίοι έχουν έρθει πρόσφατα στο ΜΕΓΑΛΟΧΩΡΙ, για να ξεμοντάρουν το ναυαγισμένο πλοίο, του οποίου τα υλικά έχουν αγοράσει από κοινού. Οι ΣΙΣΜΑΝΟΓΛΟΥ και ΣΚΑΛΙΩΤΗΣ μιλούν για τα ιδιαίτερα σημαντικά κέρδη της εταιρείας τους και προτείνουν στον ΣΠΑΝΟ να μπει στην εταιρεία, κάτι που εκείνος αρνείται. Η κυρία ΣΚΑΛΙΩΤΗ φλερτάρει διακριτικά με τον ΛΕΩΝΗ, το ίδιο και εκείνος, η ΣΑΠΦΩ τους κοιτάζει, την κοιτάζει κι εκείνος. Ο ΣΠΑΝΟΣ κάνει πρόποση τιμώντας τους δασκάλους, ο ΓΙΑΤΡΟΣ και ο ΣΙΣΜΑΝΟΓΛΟΥ διηγούνται ιστορίες από τον πόλεμο, ο ΛΕΩΝΗΣ ρητορεύει και πάλι εναντίον του πολέμου. Ο ΛΕΩΝΗΣ παρουσιάζει τον ΞΥΝΕΛΗ σαν ανερχόμενο ποιητή, εκείνος ντροπιάζεται και αρνείται ότι γράφει, η ΣΑΠΦΩ αποδεικνύει ότι ο ΞΥΝΕΛΗΣ γράφει ποιήματα, λέγοντας ότι έχει δημοσιεύσει ορισμένα, ο ΞΥΝΕΛΗΣ απαγγέλλει τελικώς ένα ποίημα του ΨΥΧΑΡΗ. Ο ΞΥΝΕΛΗΣ εκμυστηρεύεται στον ΛΕΩΝΗ ότι θεώρησε ότι τον κορόιδευε, ο ΛΕΩΝΗΣ σημειώνει ότι η ΣΑΠΦΩ θυμόταν τα ποιήματά του. Ο ΛΕΩΝΗΣ ρωτάει τον ΞΥΝΕΛΗ αν την αγαπάει κι εκείνος του αντιστρέφει την ερώτηση αιφνιδιάζοντάς τον. Ο ΛΕΩΝΗΣ γελά. Καλύπτουν την αμηχανία με τη «θεωρία της χημικής αναπαραγωγής» του ΚΥΡΓΙΑΝΝΑΚΗ, την οποία και αναλύει ο θεωρητικός της. Ο ΣΚΑΛΙΩΤΗΣ ξαναρχίζει τα περί της εταιρείας τους. Η ΣΑΠΦΩ κοιτάζει επίμονα τον ΛΕΩΝΗ. Ο ΛΕΩΝΗΣ προφασίζεται ότι δεν αισθάνεται καλά και φεύγουν με την ΑΔΡΙΑΝΗ. Η ΣΑΠΦΩ μένει σκεφτική.
00:24:10:00
Στον δρόμο προς τον πύργο των ΔΡΙΒΑ στο ΜΕΓΑΛΟΧΩΡΙ της ΛΕΣΒΟΥ. Μετά το γεύμα που παρέθεσε η οικογένεια των ΣΠΑΝΩΝ προς τιμήν των δασκάλων. Η ΑΔΡΙΑΝΗ και ο ΛΕΩΝΗΣ περπατούν, κάθονται στα σκαλιά ενός σπιτιού. Η ΑΔΡΙΑΝΗ τον επιπλήττει για τον τρόπο που συμπεριφέρθηκε στη ΣΑΠΦΩ και του λέει: «Θα ’λεγε κανείς ότι τη μισείς». Ο ΛΕΩΝΗΣ παραδέχεται: «Μπορεί και να τη μισώ. Τη μισώ για το στιχάκι πάνω στα κόλλυβα την ημέρα του μνημόσυνου. Για όλο αυτό το θέατρο γύρω απ’ τον πόλεμο. Καλοβολεμένη στο θαυμάσιο πετσί της μέσα στο στέρεο, το γερό αυτό σκαρί χαίρεται τη ζωή σαν ανοιχτό τριαντάφυλλο. Ε, λοιπόν, αυτό το πλάσμα που ξεχειλίζει από ζωή εμένα μου θυμίζει ένα άλλο κορμί. Ένα κορμί τυραννισμένο, κουτσουρεμένο, που το ’δα να λιώνει σαν κερί». Η ΑΔΡΙΑΝΗ απαντά: «Εγώ την αγαπώ από τον πρώτο καιρό που γνωριστήκαμε. Είναι ο πιο ενδιαφέρων άνθρωπος εδώ πέρα. Καθαρός και γνήσιος. Νομίζω πως θα γίνουμε φίλες». Ο ΛΕΩΝΗΣ δεν απαντά και προτείνει να προχωρήσουν.
00:27:03:00
Στο δάσος της ΑΝΕΡΡΑΓΗΣ της ΛΕΣΒΟΥ. Η ΑΔΡΙΑΝΗ και η ΣΑΠΦΩ περπατούν ανέμελα. Συναντούν τυχαία τον ΛΕΩΝΗ που ζωγραφίζει καθισμένος στη σκιά ενός δέντρου. Περπατούν όλοι μαζί. Συζητούν για το λόγο του ΛΕΩΝΗ στο μνημόσυνο. «Ήταν μια αποκάλυψη», λέει η ΣΑΠΦΩ, «που τη δέχτηκα με χαρά. Να, σαν έναν δικό σου που τον περιμένεις χρόνια να ’ρθει από την ξενιτιά». Ο ΛΕΩΝΗΣ ξεκινά να λέει για όλα εκείνα που έβρισκε ότι τον ενοχλούν σε κείνη: το στρατιωτικό χαιρετισμό των παιδιών, το κορνιζαρισμένο παράσημο, το στιχάκι στα κόλλυβα. Η ΑΔΡΙΑΝΗ αγανακτεί, χωρίς να μιλά. Ο ΛΕΩΝΗΣ μιλά για τον πόλεμο, για την αρχική του πίστη περί της «ηθικής» του και του «δικαίου» του. «Όλα τα δικαιολογούσα. Γιατί μου έλειπε η αγάπη», λέει. «Η αγάπη. . . Ποια αγάπη;. . . », ρωτά η ΣΑΠΦΩ. «Η αγάπη για έναν άνθρωπο, ή γενικά για τον άνθρωπο. . . Αυτή που έλειπε κι από σας. . . Δεν αγαπούσατε τον άνδρα σας!», λέει με σκληρότητα ο ΛΕΩΝΗΣ. «Δεν τον αγαπούσα», ομολογεί με θάρρος η ΣΑΠΦΩ. Αμηχανία. Πάνε να καθίσουν, κατά την πρόταση της ΑΔΡΙΑΝΗΣ.
00:32:21:00
Στο δάσος της ΑΝΕΡΡΑΓΗΣ της ΛΕΣΒΟΥ. Ο ΛΕΩΝΗΣ, η ΑΔΡΙΑΝΗ και η ΣΑΠΦΩ έχουν κάτσει γύρω το τραπεζομάντιλο της εκδρομής. Η ΣΑΠΦΩ κάνει ένα συγκλονιστικό μονόλογο-εξομολόγηση. «Ξέρετε τι θα πει εικοσιδυό χρόνια μοναξιά;». Μιλάει για τον θάνατο της μάνας της, όταν ήταν δώδεκα χρονών. Για τη γριά θεια της που τη μεγάλωσε και την έστειλε να σπουδάσει. Για το γάμο της που έγινε άρον-άρον στα δεκαεφτά της. Για τη «βαριά αγάπη, σχεδόν βάρβαρη» του ΒΡΑΝΑ και για την αδυναμία της να τον αγαπήσει: «Προσπάθησα να τον αγαπήσω κι εγώ. Πολέμησα μ’ όλη μου την καρδιά. Θαρρείς και μεγάλωσα μονομιάς. Μέσα σ’ ένα χρόνο η ψυχή μου ήταν κιόλας γριά». Για τη ζήλεια του: «Μ’ έδερνε. . . Κατόπι μετάνιωνε. . . έψαχνε τις χτυπησιές μου να τις φιλήσει. . . [. . .] Δεν μου συγχωρούσε ούτε τη θλίψη μου. . . ». Για την απομόνωσή της: «Αποτραβήχτηκα απ’ τον κόσμο γιατί τους ζήλευε και τους υποψιαζόταν όλους. Έγειρα τα παράθυρα, κλείστηκα στο σπίτι μου και δεν έβγαινα έξω. Εδώ είναι, έλεγα, η θέση σου». Για την αυτοκτονία που σκεφτόταν: «Ένα μαγκάλι κάρβουνα. . . Τη θάλασσα. . . ». Για το παιδί και τη λιγοστή της αγάπη γι’ αυτό: «Ύστερα έμεινα έγκυα και πήρε ξανάσα η καρδιά μου. Ένα παιδί. . . [. . .] Άρχισα να νιώθω κάτι σαν ευγνωμοσύνη για τον άνδρα μου που μου το ’δωσε. . . [. . .] Έγινε το παιδί. Που να μην το ’φτανα. . . Ένα παιδί σακάτικο. . . Ποτές μου δεν τ’ αγάπησα όσο πρέπει. Κι ο Θεός ας με παιδέψει που λέω το μεγάλο λόγο. Αργότερα έμαθα ολότελα τυχαία πως κι ο πεθερός μου στα νιάτα του είχε μια άσκημη αρρώστια. Από τότε κι αυτό το δυστυχισμένο το βλέπω σαν ένα κακό που ’φυγε από πάνω μου. Ένα μόλεμα ξένο, που ’πεσε και καθαρίστηκα. . . Λέω, τι φταίει ετούτο. . . Κι ύστερα, τι φταίω εγώ. . . Το λυπάμαι. . . Εγώ μονάχα ξέρω αν σπαράζει η καρδιά μου που τ’ ακούω. . . Όμως δεν το αγαπάω. . . ». Κλαίει σιωπηλά.
00:40:28:00
Στο δάσος της ΑΝΕΡΡΑΓΗΣ της ΛΕΣΒΟΥ. Η ΑΔΡΙΑΝΗ, ο ΛΕΩΝΗΣ και η ΣΑΠΦΩ συνεχίζουν τον περίπατο. Ο ΛΕΩΝΗΣ ζητά συγχώρεση που προκάλεσε αυτήν την αναστάτωση στην ψυχή της ΣΑΠΦΩΣ και εκείνη ανταπαντά με ευγνωμοσύνη για την ευκαιρία που της δόθηκε να μιλήσει μετά από τόσα χρόνια σιωπής. Μιλά για τα ενοχλητικά βλέμματα των συγχωριανών της. «Ή θα με φλερτάρουν ηλίθια ή θα με κοιτάζουν με μίσος», λέει. Μιλά και για την περιφρόνηση που νιώθει γι’ αυτούς: «Κάποτε άκουσα τον κύριο Ξυνέλη να κατηγορεί τις γυναίκες που βάφουν τα χείλη τους. Από τότε έβαψα κι εγώ τα δικά μου. Σκάνδαλο! Στο σχολειό, στα σπίτια τους. . . Στη Λέσχη τους. . . Τα ’βαψα κι εγώ πιο πολύ. . . [. . .]». Και λέει ότι με τον ίδιο τρόπο αντιμετώπιζε και τον ΛΕΩΝΗ: «Και σαν ήρθατε σπίτι για το πορτοφόλι, τα ’βαψα ακόμη περισσότερο περιμένοντάς σας. Γιατί κι εσάς σας έβλεπα με τον ίδιο τρόπο. [. . .] Για να δούμε έλεγα. Έρχεται και τούτος για Ρωμαίος ή για εισαγγελέας;. . . ». Ο ΛΕΩΝΗΣ νιώθει άβολα, προτιμά να μείνει λίγο μόνος.
00:47:09:00
Τίτλοι τέλους.
Θεματική Κατηγορία
Θεματικοί Όροι
Αναφορές
Γεωγραφικός Προσδιορισμός
Γλώσσα Περιεχομένου
ΕΛΛΗΝΙΚΗ
Δημιουργός
Παραγωγή: ΕΡΤ ΑΕ
Εκτέλεση: POSITIVE ΕΠΕ
Συντελεστές
Διεύθυνση παραγωγής:
ΑΡΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ (ΕΤΕΚΤ)
Υπεύθυνος παραγωγής:
ΜΠΕΤΤΥ ΚΟΥΒΟΥΤΣΑΚΗ
Συνεργάστηκε ο ΝΙΚΟΣ ΚΑΝΑΚΗΣ
Τίτλος λογοτεχνικού έργου:
Η ΔΑΣΚΑΛΑ ΜΕ ΤΑ ΧΡΥΣΑ ΜΑΤΙΑ
Συγγραφέας λογοτεχνικού έργου:
ΣΤΡΑΤΗΣ ΜΥΡΙΒΗΛΗΣ
Σκηνοθεσία:
ΚΩΣΤΑΣ ΑΡΙΣΤΟΠΟΥΛΟΣ (ΕΕΣ)
Διασκευή-Σενάριο:
ΜΑΡΓΑΡΙΤΑ ΛΥΜΠΕΡΑΚΗ
Πρωταγωνιστούν:
ΓΙΑΝΝΗΣ ΦΕΡΤΗΣ (ΛΕΩΝΗΣ)
ΚΑΤΙΑ ΔΑΝΔΟΥΛΑΚΗ (ΣΑΠΦΩ)
ΝΙΚΗΤΑΣ ΤΣΑΚΙΡΟΓΛΟΥ (ΒΡΑΝΑΣ)
ΕΙΡΗΝΗ ΙΓΓΛΕΣΗ (ΑΔΡΙΑΝΗ)
ΜΑΡΙΑ ΜΑΡΜΑΡΙΝΟΥ (ΣΠΑΝΟΥ)
ΓΙΩΡΓΟΣ ΛΟΥΚΑΚΗΣ (ΣΠΑΝΟΣ)
ΤΑΝΙΑ ΤΣΑΝΑΚΛΙΔΟΥ (ΛΟΥΛΟΥ)
ΤΙΤΙΚΑ ΒΛΑΧΟΠΟΥΛΟΥ (ΑΣΠΑΣΙΑ)
ΑΝΤΩΝΗΣ ΚΑΤΣΑΡΗΣ (ΞΥΝΕΛΗΣ)
ΡΗΓΑΣ ΑΞΕΛΟΣ (ΓΙΑΤΡΟΣ)
ΚΩΣΤΑΣ ΤΣΙΑΝΟΣ (ΣΙΣΜΑΝΟΓΛΟΥ)
ΒΑΣΙΛΗΣ ΤΣΑΓΚΛΟΣ (ΣΚΑΛΙΩΤΗΣ)
ΕΙΡΗΝΗ ΕΜΙΡΖΑ (ΣΚΑΛΙΩΤΗ)
ΓΙΑΝΝΑ ΜΗΤΡΟΥ (ΣΟΥΛΤΑΝΑ)
ΓΙΑΝΝΗΣ ΦΥΡΙΟΣ (ΚΥΡΓΙΑΝΝΑΚΗΣ)
Μιξάζ:
ΘΑΝΑΣΗΣ ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ (ΕΤΕΚΤ)
Ηχοληψία:
ΑΝΔΡΕΑΣ ΑΧΛΑΔΗΣ (ΕΤΕΚΤ)
Σκηνογραφία-Ενδυματολογία:
ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΑΡΣΕΝΗ
Βοηθός σκηνογραφίας και ενδυματολογίας:
ΖΙΖΗ ΠΑΠΑΔΑΚΗ (ΕΤΕΚΤ)
Μοντάζ:
ΝΙΚΟΣ ΚΑΝΑΚΗΣ (ΕΤΕΚΤ)
Διεύθυνση φωτογραφίας:
ΑΛΕΞΗΣ ΓΡΙΒΑΣ (ΕΤΕΚΤ)
Βοηθός οπερατέρ και συμπληρωματική φωτογραφία:
ΣΤΑΜΑΤΗΣ ΓΙΑΝΝΟΥΛΗΣ (ΕΤΕΚΤ)
Μπούμαν:
ΚΩΣΤΑΣ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΟΠΟΥΛΟΣ (ΕΤΕΚΤ)
Φροντιστήριο:
ΜΠΑΜΠΗΣ ΚΑΡΓΑΔΟΥΡΗΣ (ΕΤΕΚΤ)
Α’ Ηλεκτρολόγος:
ΝΙΚΟΣ ΛΑΓΟΣ (ΕΤΕΚΤ)
Β’ Ηλεκτρολόγος:
ΜΙΧΑΛΗΣ ΚΑΛΟΔΕΤΗΣ (ΕΤΕΚΤ)
Μακενίστας:
ΝΟΤΗΣ ΑΔΑΜ (ΕΤΕΚΤ)
Σκριπτ:
ΤΖΙΝΑ ΣΥΡΙΒΛΗ
Εργαστήρια ήχου:
TONE STUDIO
Εργαστήρια εικόνας:
CINEMAGIC
Μακέτες τίτλων:
ΜΙΧΑΛΗΣ ΜΑΝΙΟΥΔΑΚΗΣ
Τρυκέζα:
STEFI FILM
Σχετικά Θέματα
Δικαιώματα
ΕΡΤ ΑΕ
Διάρκεια
00:48:48:00
Φυσικά – Τεχνικά Χαρακτηριστικά
Πρωτότυπο Μέσο: ΦΙΛΜ
Εικόνα: ΕΓΧΡΩΜΗ, 14:9
Χρηματοδότηση Ψηφιοποίησης/Τεκμηρίωσης
ΚΟΙΝΩΝΙΑ της ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑΣ, Πρόσκληση 65
Τελευταία Ενημέρωση
17/11/2009