ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΔΕΚΑΕΤΙΑΣ 1970
0000047575


Στη Βουλή των Ελλήνων μιλούν ο Πρωθυπουργός ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΑΡΑΜΑΝΛΗΣ και ο Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ και Αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολιτεύσεως ΑΝΔΡΕΑΣ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ σε μια συνεδρίαση σε επίπεδο πολιτικών αρχηγών εφ’ όλης της ύλης για ενημέρωση επί της εξέλιξης των εξωτερικών ζητημάτων της ΕΛΛΑΔΟΣ. Ο Πρωθυπουργός ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΑΡΑΜΑΝΛΗΣ αναφέρεται στις δυσκολίες που συνάντησε στην προσπάθειά του για την ένταξη στην ΕΟΚ σε μια εποχή που η ΕΥΡΩΠΗ αντιμετωπίζει οικονομικά και κοινωνικά προβλήματα και χαρακτηρίζει το γεγονός σταθμό στη σύγχρονη ελληνική ιστορία. Εξηγεί ότι η εισδοχή στην ΕΟΚ σημαίνει την έξοδο της χώρας από τη μοναξιά και την αβεβαιότητα, πιστεύοντας ότι θα τη βοηθήσει να αντιμετωπίσει τους κινδύνους που την απειλούν και επισημαίνοντας ότι η αδέσμευτη πολιτική που πρεσβεύει η Αριστερά θα ενισχύσει το μένος της ΤΟΥΡΚΙΑΣ σε βάρος της ΕΛΛΑΔΟΣ. Εστιάζει στα οικονομικά και κοινωνικά οφέλη από την ένταξη, στη διευκόλυνση της ελεύθερης διακίνησης και απορρόφησης της ελληνικής παραγωγής, παράλληλα τονίζει την ανάγκη της προσαρμογής της ελληνικής οικονομίας στις νέες ανταγωνιστικές συνθήκες. Σε ό, τι αφορά το ισχυρόν της ελληνικής οικονομίας, τονίζει ότι η γενική κατάσταση της χώρας είναι καλή, καταγγέλλει τις απεργίες και τις διαδηλώσεις που τη βλάπτουν θανάσιμα, περιγράφει με αριθμούς τη γενναία εισοδηματική πολιτική της Κυβερνήσεως προς χάριν της κοινωνικής δικαιοσύνης, πρεσβεύει την ανάγκη επιβολής μέτρων περιστολής του πληθωρισμού. Τέλος, συστήνει αυτοσυγκράτηση και εφιστά την προσοχή ώστε να επιδειχθεί η συνείδηση των ιστορικών ευθυνών. Ακολουθούν αποσπάσματα από την αγόρευση του Προέδρου του ΠΑΣΟΚ και Αρχηγού της Αξιωματικής Αντιπολιτεύσεως ΑΝΔΡΕΑ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ, ο οποίος καταφέρεται εναντίον της ένταξης της ΕΛΛΑΔΟΣ στην ΕΟΚ. Από την αρχή της αγόρευσής του διαμείβεται ένας διάλογος μεταξύ του Πρωθυπουργού και του Προέδρου του ΠΑΣΟΚ περί ερμηνείας του «Ανήκομεν εις την Δύσιν». Ο ΑΝΔΡΕΑΣ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ επιμένει στη συνέχεια ότι η ΕΥΡΩΠΗ είναι αφενός διαιρεμένη και αφετέρου διαβρωμένη από τους μηχανισμούς του ΝΑΤΟ. Κατηγορεί τον ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟ ΚΑΡΑΜΑΝΛΗ επειδή θεωρεί την ένταξη ως βήμα για την ανεξαρτησία της ΕΛΛΑΔΟΣ και επιμένει ότι με αυτόν τον τρόπο θα επιτευχθεί «μετάθεση αρμοδιοτήτων από τις συντεταγμένες εξουσίες του κράτους στην ΕΛΛΑΔΑ στα Κοινοτικά όργανα», ενώ, τέλος, αμφισβητεί τα περί ισοτιμίας της ΕΛΛΑΔΟΣ στην Ενωμένη Ευρώπη.

Πλήρης Τεκμηρίωση