ΠΑΡΑΣΚΗΝΙΟ

00:00:05:00 Τίτλοι αρχής. 00:00:50:00 Παγωμένο θολό πλάνο με κόσμο στο πεζοδρόμιο και κάρτα: «ΟΛΑ ΓΥΡΩ ΤΗΣ ΠΑΓΟΣ, ΝΕΚΡΑ, ΕΡΗΜΙΑ. ΑΝΟΙΞΕ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΝΑ ΠΙΑΣΕΙ ΤΗ ΜΟΥΣΙΚΗ». 00:01:04:00 Πρόσωπο άνδρα μέσα σε αυτοκίνητο που διασχίζει την πόλη, καταθέτει σκέψεις του ενώ βλέπει τους περαστικούς μέσα από το αυτοκίνητο, ενώ παράλληλα ακούγεται απόσπασμα από έργο του. 00:01:57:00 Στο πλάνο ο τίτλος: «ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΠΛΑΝΗΤΟΣ Η ΨΥΧΗ ΜΟΥ, ΕΝ ΤΟΥΤΟΙΣ ΠΟΛΛΑ ΧΡΟΝΙΑ ΤΩΡΑ ΚΟΛΛΗΣΑ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ». 00:02:04:00 Ο συγγραφέας ΣΩΤΗΡΗΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ στο δρόμο, πεζός, τα αυτοκίνητα περνούν από μπροστά του καθώς περιμένει να διασχίσει το δρόμο. Η αφηγήτρια παραθέτει σύντομο βιογραφικό σημείωμα και αναφέρει τις τιμητικές διακρίσεις για τις ποιητικές συλλογές, τα διηγήματα και τα μυθιστορήματά του. 00:02:39:00 Πλάνο στον ΣΩΤΗΡΗ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ καθώς περπατάει σε κεντρικούς δρόμους της Αθήνας. 00:02:54:00 Πλάνο στον πεζόδρομο με φόντο την Ακρόπολη. 00:03:04:00 Πλάνο στο δρόμο. Εμφανίζεται ο τίτλος: «ΜΟΥ ’ΠΙΑΚΕ Η ΠΛΑΚΑ ΤΟ ΠΟΔΑΡΙ, Σ’ΤΟΥΤΗΝ ΠΟΛΙΤΕΙΑ. ΜΟΥ ’ΡΘΕ ΝΑ ΤΟ ΠΑΡΩ ΜΕ ΤΑ ΠΟΔΑΡΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΘΗΝΑ, ΔΕΝ ΜΟΥ ΤΟ ’ΘΕΛΕ Η ΚΑΡΔΙΑ». 00:03:15:00 Πλάνο με τον ΣΩΤΗΡΗ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ, ο συγγραφέας μιλάει για τον εαυτό του και τη σχέση του με τη δημοσιότητα. 00:04:05:00 Πλάνο-τίτλος: «ΗΤΑΝ ΕΚΘΕΤΟΣ. ΛΕΣ ΚΑΙ ΔΕΝ ΤΟΝ ΧΩΡΙΖΕ ΑΠ’ ΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ ΔΕΡΜΑ, ΣΠΑΡΤΑΡΟΥΣΕ Η ΨΥΧΗ ΤΟΥ ΣΤΗΝ ΠΑΡΑΜΙΚΡΗ ΝΥΞΗ, ΣΤΟ ΕΛΑΧΙΣΤΟ ΚΟΙΤΑΓΜΑ. 00:04:19:00 Πλάνο με τον ΣΩΤΗΡΗ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ. Ο συγγραφέας καταθέτει τις σκέψεις του και μιλάει για τη λογοτεχνία. 00:04:38:00 Πλάνο-τίτλος: «ΞΕΡΟΥΝ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΟΤΙ ΔΕΝ ΤΑ ΝΟΙΑΖΟΜΑΙ ΚΑΙ ΧΑΝΟΝΤΑΙ». 00:04:44:00 Πλάνο με τον ΣΩΤΗΡΗ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ. Ο συγγραφέας εκθέτει τις απόψεις του για τη δημοσιότητα και το ρίσκο αυτής. 00:05:04:00 Πλάνο-τίτλος: «ΝΑ ΔΟΥΜΕ Η ΜΝΗΜΗ, ΠΟΥ ΔΕΝ ΣΕ ΡΩΤΑΕΙ, ΤΙ ΘΑ ΣΩΣΕΙ ΑΠΟ ΤΟ ΠΕΡΑΣΜΑ ΤΗΣ ΚΑΙ ΤΙ ΘΑ ΣΒΗΣΕΙ». 00:05:13:00 Πλάνο στην άκρη παραλιακού δρόμου με το φακό μέσα σε κινούμενο όχημα. Ακούμε απόσπασμα από το διήγημα: «ΤΑ ΚΑΛΩΔΙΑ». 00:05:22:00 Προβολή πλάνου στο Λιμάνι του Πειραιά και στα πλοία. 00:05:43:00 Πλάνο στη θάλασσα τη νύχτα. 00:05:50:00 Πλάνο με τον ΣΩΤΗΡΗ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ, εξηγεί πώς ξεκίνησε τη συγγραφική του δράση. 00:06:05:00 Πλάνο-τίτλος: «ΜΕΤΡΙΟΜΟΥΝ ΠΟΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ ΝΑ ΠΑΤΗΣΩ ΤΟ ΣΥΝΟΡΟ, ΔΕΝ ΑΠΟΦΑΣΙΖΑ». 00:06:16:00 Ο ΣΩΤΗΡΗΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ μιλάει για την αγάπη του για τις λέξεις, τη μέγιστη δυνατή αξιοποίηση των εκφραστικών δυνατοτήτων του λόγου και τα λογοτεχνικά βιβλία. 00:06:36:00 Αφρισμένη θάλασσα και εμφάνιση τίτλου: «ΑΠΟ ΤΟΥΤΟΝ ΤΟΝ ΣΒΗΣΜΟ, ΓΥΝΑΙΚΕΣ, ΕΦΥΓΑΝ ΟΙ ΑΝΤΡΕΣ ΜΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΥΣΤΡΑΛΙΑ». 00:06:47:00 Ο ΣΩΤΗΡΗΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ περπατάει μπροστά σε λιμάνι. Εμφάνιση τίτλου: «ΤΗΣ ΕΦΥΓΕ ΤΕΛΕΙΩΣ Ο ΦΟΒΟΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΑΤΕΚΛΥΣΑΝ ΑΛΛΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ. ΒΡΗΚΑΝ ΤΡΟΠΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΒΑΛΑΝ ΣΕ ΙΔΡΥΜΑ». 00:07:18:00 Συνεχίζει το βάδισμα και ο τίτλος αλλάζει: «ΔΕΝ ΗΞΕΡΑ ΤΙ ΝΑ ΚΑΝΩ. ΗΜΟΥΝΑ ΣΤΑ ΔΥΟ. ΝΑ ΠΗΓΑΙΝΑ ΣΗΜΕΡΑ ΣΤΟΝ ΜΑΣΤΟΡΑ, ΜΗΝ ΧΑΣΩ ΤΟ ΜΕΡΟΚΑΜΑ. ΓΙΑ ΠΑΡΑΠΕΡΑ ΔΕΝ ΗΞΕΡΑ». 00:07:30:00 Θάλασσα και τίτλος: «ΠΗΡΕ ΤΟ ΜΑΞΙΛΑΡΙ ΚΑΙ ΤΟ ΠΙΕΣΕ ΣΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΤΗΣ. ΠΕΘΑΝΕ. ΕΚΑΝΕ ΤΗΝ ΚΗΔΕΙΑ ΚΙ ΕΦΥΓΕ ΑΠ’ ΤΗ ΓΕΙΤΟΝΙΑ. ΚΑΠΟΥ ΘΑ ΤΡΩΕΙ ΨΩΜΙ». 00:07:53:00 Πλάνο με τον ΣΩΤΗΡΗ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ, όπου μιλάει για την ιδέα, τη «σύλληψη» του μηνύματος, τη διαδικασία δημιουργίας ενός λογοτεχνικού έργου, τη γέννηση του διηγήματος. 00:08:15:00 Πλάνο πεζοδρομίου και τίτλος: «ΠΡΟΣΩΠΟΛΗΨΙΑ». 00:08:20:00 Πλάνο με τον ΣΩΤΗΡΗ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ, ο συγγραφέας αναφέρεται στην ιστορία και το λόγο. 00:08:31:00 Τίτλος: «ΓΝΩΡΙΖΟΝΤΑΝ ΚΑΙ ΠΕΡΙΜΕΝΑΝ ΝΑ ΣΜΙΞΟΥΝ ΑΠΟ ΤΟΤΕ ΠΟΥ ’ΓΙΝΕ Η ΓΗ». 00:08:41:00 Πλάνο με τον ΣΩΤΗΡΗ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ. Ο δημιουργός αναφέρεται στο υλικό που χρησιμοποίησε, στη στάση, ιδέες και βιώματα, αντιλήψεις, στην ίδια τη ζωή. 00:08:57:00 Πλάνο μέσα από όχημα στην εθνική οδό. Απαγγελία από το διήγημα: «ΑΠΩΝ». 00:09:09:00 Αυτοκίνητα στην εθνική οδό ενώ ακούμε απόσπασμα από έργο του συγγραφέα. 00:09:19:00 Ορεινό τοπίο μέσα από το όχημα ενώ ακούμε απόσπασμα του συγγραφέα. 00:09:28:00 Πλάνο με θαμνώδη τοπία δίπλα στο δρόμο. 00:09:54:00 Ο ΣΩΤΗΡΗΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ μιλάει για τη μελέτη του κειμένου, την κριτική άποψη από τη σκοπιά του αναγνώστη. 00:10:37:00 Οδηγώντας σε κεντρικούς δρόμους της πόλης. Πλάνα από το αυτοκίνητο, το πρόσωπο του συγγραφέα που αντανακλάται στον καθρέφτη. 00:11:19:00 Τίτλος: «ΜΥΡΙΑΔΕΣ ΑΣΥΜΠΤΩΤΟΙ ΔΡΟΜΟΙ. ΜΥΡΙΑΔΕΣ ΑΠΛΗΣΤΟΙ ΜΟΝΑΧΙΚΟΙ, ΠΟΥ ΣΧΟΛΙΑΖΟΥΝ, ΕΠΙΚΡΙΝΟΥΝ, ΚΑΤΑΚΡΙΝΟΥΝ. ΜΙΑ ΖΑΛΗ, ΜΙΑ ΖΑΛΗ ΕΜΕΤΙΚΗ». 00:11:38:00 Ο ΣΩΤΗΡΗΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ μιλάει για τη συλλογή ποιημάτων ΨΗΛΑΦΗΣΕΙΣ, το σημαντικότερο, κατά το συγγραφέα, έργο. 00:11:48:00 Εξώφυλλο του πρώτου του διηγήματος με τίτλο: «ΨΗΛΑΦΗΣΕΙΣ» (1985). Δίνει πληροφορίες για τις αφηγήσεις μικρών ιστοριών και τις υποθέσεις τους. 00:12:00:00 Εξώφυλλο του διηγήματος: «ΝΤΙΑΛΙΘ’ ΙΜ, ΧΡΙΣΤΑΚΗ» (1987). 00:12:08:00 Εξώφυλλο διηγήματος: «ΈΝΑ ΠΑΙΔΙ ΑΠ’ ΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ» (1989) με υπόθεση ακραία. 00:12:17:00 Εξώφυλλο διηγήματος: «Ν’ ΑΚΟΥΩ ΚΑΛΑ Τ’ ΟΝΟΜΑ ΣΟΥ» (1993). Δίνει πληροφορίες για τη γλωσσική μορφή του διηγήματος. 00:12:23:00 Πλάνο από εξώφυλλο διηγήματος: «Ν’ ΑΚΟΥΩ ΚΑΛΑ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΣΟΥ» καθώς ο ΣΩΤΗΡΗΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ μιλάει για τη δύσβατη γλώσσα του διηγήματος αλλά και το γεγονός ότι απέσπασε την καλύτερη κριτική από το αναγνωστικό κοινό. 00:12:47:00 Εξώφυλλο διηγήματος: «Η ΦΛΕΒΑ ΤΟΥ ΛΑΙΜΟΥ» (1998). 00:12:56:00 Ο ΣΩΤΗΡΗΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ δίνει πληροφορίες για τη νέα λογοτεχνική δοκιμή του. 00:13:42:00 Εξώφυλλο διηγήματος: «Η ΒΡΑΔΥΠΟΡΙΑ ΤΟΥ ΚΑΛΟΥ» (2001). 00:13:53:00 Εξώφυλλο διηγήματος: «ΤΟΥΣ ΤΑ ΛΕΕΙ Ο ΘΕΟΣ» (υπό έκδοση). 00:14:02:00 ΣΩΤΗΡΗΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ. Ο συγγραφέας κλείνει τον κύκλο των δημοσιεύσεων. 00:14:11:00 Θολό πλάνο με κλαδί δέντρου και τίτλος: «ΣΦΙΧΤΗΚΑΝ ΤΑ ΣΩΜΑΤΑ, ΑΦΕΘΗΚΑΝ ΣΤΟΝ ΚΑΙΡΟ, ΒΑΡΥΝΑΝ ΤΑ ΒΛΕΜΜΑΤΑ». 00:14:21:00 Πλάνο με τον ΣΩΤΗΡΗ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ. Ο συγγραφέας μιλάει για τις εκδόσεις και την αναγνώριση της πρώτης του έκδοσης. 00:14:43:00 Θολό πλάνο με τον ΣΩΤΗΡΗ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ σε παγκάκι μπροστά στη θάλασσα και τίτλος: «Ω ΒΙΑΣΤΙΚΗ ΚΑΡΔΙΑ». 00:14:48:00 Πλάνο με τον ΣΩΤΗΡΗ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ. Ο συγγραφέας μιλάει για το πόσο μπορεί να επηρεαστεί κάποιος από τις απόψεις του κόσμου. 00:14:59:00 Θολό πλάνο με τον ΣΩΤΗΡΗ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ μπροστά στη θάλασσα και τίτλος: «ΜΕ ΤΟ ΣΗΜΕΡΑ, ΜΕ ΤΟ ΑΥΡΙΟ, ΔΙΑΒΗΚΑΝ ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ». 00:15:05:00 Πλάνο με τον ΣΩΤΗΡΗ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ. Ο συγγραφέας αναφέρεται στο χάσμα γενεών και στην ανασφάλεια της μεγάλης ηλικίας. 00:15:40:00 Ουρανός συννεφιασμένος και τίτλος: «ΗΤΑΝ ΜΙΑ ΠΑΛΛΟΜΕΝΗ, ΤΕΝΤΩΜΕΝΗ, ΧΟΡΔΗ. ΑΠΑΥΣΤΟ ΤΟ ΣΤΟΜΑ ΤΟΥ, ΕΛΕΓΕ, ΕΛΕΓΕ ΜΕ ΤΙΣ ΩΡΕΣ». 00:15:50:00 Πλάνο με τον ΣΩΤΗΡΗ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ. Ο δημιουργός έχοντας ως στόχο πάντα τις προσδοκίες του αναγνώστη μιλάει για τις εντυπώσεις που περίμενε απ’ αυτόν. 00:16:56:00 Προβολέας μέσα στο βράδυ και τίτλος: «ΠΩΣ ΝΑ ΚΡΥΦΤΕΙ Η ΛΥΠΗ; ΤΙ ΝΑ ΠΡΟΦΥΛΑΞΕΙΣ; ΘΥΜΑΣΑΙ ΝΑ ΓΕΛΑΣΕΙΣ ΚΙ ΑΥΤΗ ΠΑΡΑΦΥΛΑΕΙ ΣΤΟ ΒΛΕΜΜΑ, ΣΤΙΣ ΑΚΡΕΣ ΤΩΝ ΧΕΙΛΙΩΝ, ΣΤΟΥΣ ΩΜΟΥΣ». 00:17:08:00 Πλάνο με τον ΣΩΤΗΡΗ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ. Ο συγγραφέας μιλάει για τους μελετητές του κειμένου, τους κριτικούς της λογοτεχνίας και το έργο τους. 00:17:38:00 Ο ΣΩΤΗΡΗΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ μέσα σε τζαμαρία, ταυτόχρονα ακούμε απόσπασμα από τα άρθρα: «ΓΙΩΡΓΟΣ ΧΕΙΜΩΝΑΣ, ΕΦΗΜ. ΤΟ ΒΗΜΑ, 3-1-1998», «ΚΩΣΤΑΣ ΓΕΩΡΓΟΥΣΟΠΟΥΛΟΣ, ΕΦΗΜ. ΤΑ ΝΕΑ, 17-12-1993», «ΚΩΣΤΗΣ ΠΑΠΑΓΙΩΡΓΗΣ, ΠΕΡΙΟΔ. ΑΘΗΝΟΡΑΜΑ», «ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΣΧΟΙΝΑ, ΕΦΗΜ. Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, 13-12-1998», «ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΑΘΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΣ, ΠΕΡΙΟΔ. ΔΙΑΒΑΖΩ, ΙΟΥΛΙΟΣ 1998». Ακούγονται αποσπάσματα από τις κριτικές που απέσπασε ο συγγραφέας, γίνεται λόγος για λογοτεχνικό θησαυρό, την αφηγηματική τέχνη και το ένστικτο. Οι κριτικοί υποκλίνονται, καθώς χαρακτηρίζουν τη γλώσσα του ρυθμό ζωής. 00:18:59:00 Επαρχιακός δρόμος, σκοτάδι με αστραπές και τίτλος: «ΜΟΥ ’ΡΘΕ Ο ΟΥΡΑΝΟΣ ΓΥΡΑ. ΝΑ ΦΤΥΟΥΣΑ ΚΑΤΩ ΚΑΙ ΝΑ ’ΦΤΥΝΕ ΣΚΥΛΟΣ ΘΑ ΠΕΘΗΝΗΣΚΕ, ΤΟΣΟ ΦΑΡΜΑΚΩΜΕΝΟΣ ΗΜΟΥΝ». 00:19:17:00 Πλάνο με τον ΣΩΤΗΡΗ ΔΗΜΗΤΡΙΟ. Ο συγγραφέας μιλάει για την προσπέλαση του κειμένου από πλευρά του αναγνώστη, η οποία στηρίζεται στο κώδικα της γλώσσας που κατέχει, τις γνώσεις αλλά και το δύσκολο έργο του, αφού πρέπει να αξιολογήσει τις επιλογές, τις αποφάσεις του δημιουργού, που σημαίνει ότι πρέπει να περάσει από τους ίδιους δρόμους και να νιώσει τους προβληματισμούς του. 00:20:03:00 Σκοτεινό πλάνο μέσα από τζάμι, νύχτα, προβολέας αυτοκινήτων και ακούμε απόσπασμα από το διήγημα «Η ΦΛΕΒΑ ΤΟΥ ΛΑΙΜΟΥ». 00:20:53:00 Πλάνο με τον ΣΩΤΗΡΗ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ οποίος λέει ότι δεν προκάλεσε σκόπιμα τον αναγνώστη με ακραία θέματα. 00:21:25:00 Σκοτεινό πλάνο από το αυτοκίνητο, βροχερή νύχτα και ακούμε απόσπασμα από το διήγημα: «ΔΕΣΜΑ». 00:22:29:00 Ο ΣΩΤΗΡΗΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ μιλάει για τη γλώσσα που χρησιμοποιεί και κατά πόσο αυτή πείθει τον αναγνώστη. 00:23:13:00 Σκοτεινό πλάνο σε προκυμαία, πεζοδρόμιο, τη νύχτα, δέντρα και ακούμε απόσπασμα από το διήγημα: «ΤΟ ΑΓΚΑΛΙΑΣΜΑ». 00:24:31:00 Βραδινό πλάνο με βροχή σε δρόμο της πόλης μέσα από το αυτοκίνητο και τίτλος: «ΠΟΙΟΣ ΞΕΡΕΙ ΤΙ ΤΟΥΣ ΕΛΕΓΑΝ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ ΚΡΥΒΟΝΤΟΥΣΑΝ». 00:25:10:00 Πλάνα από την ταινία «ΑΠ’ ΤΟ ΧΙΟΝΙ» (1993) ΣΚΗΝ. ΣΩΤΗΡΗΣ ΓΚΟΡΙΤΣΑΣ, βασισμένη στο μυθιστόρημα «Ν’ ΑΚΟΥΩ ΚΑΛΑ Τ’ ΟΝΟΜΑ ΣΟΥ». Άνθρωποι πάνω σε φορτηγάκι, περνάει μέσα από ορεινούς δρόμους. 00:26:33:00 Ο ΣΩΤΗΡΗΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ μιλάει για τα διηγήματα που έγιναν ταινίες. 00:26:41:00 Πλάνα από την ταινία: «Η ΖΩΗ ΕΝΑΜΙΣΙ ΧΙΛΙΑΡΙΚΟ» (1995) σκην. ΦΩΤΕΙΝΗ ΣΙΣΚΟΠΟΥΛΟΥ βασισμένη στο διήγημα: «Ο ΛΕΗΛΑΤΗΣ». 00:27:11:00 Παρακολουθούμε πλάνα από την ταινία «ΤΣΙΠΣ» (1998) σκην. ΚΩΣΤΑΣ ΜΑΧΑΙΡΑΣ, βασισμένη στο ομώνυμο διήγημα. 00:27:49:00 Πλάνα από την ταινία «ΑΜΕΡΙΚΑ» (1999) σκην. ΣΑΒΒΑΣ ΚΑΡΥΔΑΣ, βασισμένη στο διήγημα «ΑΜΕΡΙΚΑ – ΑΜΕΡΙΚΑ». 00:28:46:00 Παρακολουθούμε τη διαδρομή βλέποντας δέντρα από κινούμενο όχημα και τίτλος: «ΕΠΕΣΕ ΣΤΟΝ ΤΑΦΟ ΚΙ ΑΛΑΛΑΖΕ ΣΤ’ ΑΡΒΑΝΙΤΙΚΑ, ΛΟΓΙΑ ΑΓΑΠΗΣ, ΑΝΑΘΕΜΑΤΑ, ΝΑΝΟΥΡΙΣΜΑΤΑ. ΝΤΙΑΛΙΘ’ ΙΜ, ΧΡΙΣΤΑΚΗ ΜΟΥ, ΝΤΙΑΛΙΘ ΙΜ». 00:29:01:00 Ο ΣΩΤΗΡΗΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ εκθέτει τις απόψεις του για τις δικές του αξίες στη ζωή. 00:29:28:00 Απόσπασμα από το μυθιστόρημα: «Ν’ ΑΚΟΥΩ ΚΑΛΑ Τ’ ΟΝΟΜΑ ΣΟΥ». Ξύλινη πόρτα, σε νεοκλασικό σπίτι, σε εξοχή. 00:30:03:00 Ορεινό τοπίο και τίτλος: «ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΦΟΡΑ ΑΚΟΥΣΑ ΤΗ ΦΩΝΟΥΛΑ ΤΗΣ, ΨΙΛΗ ΨΙΛΗ ΚΙ ΑΣΘΕΝΙΚΗ, ΣΑΝ ΝΑ ’ΡΧΟΝΤΑΝ ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΑΤΩ ΚΟΣΜΟ. ΤΗΝ ΡΟΥΦΑΓΑΝ ΤΑ ΛΟΓΚΑ ΚΑΙ ΤΑ ΕΡΗΜΑ». 00:30:40:00 Ο ΣΩΤΗΡΗΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ μιλάει για τη σωστή χρήση της γλώσσας, έτσι ώστε να προσελκύει την προσοχή με τις κατάλληλες επιλογές. 00:30:55:00 Πλάνο από διαδρομή με δέντρα και τίτλος: «ΤΟΝ ΑΦΗΚΑ ΠΩΣ ΤΟΝ ΑΦΗΚΑ. ΔΕΝ ΔΙΝΟΝΤΑΝ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΝΑ ΞΕΣΜΙΞΟΥΝ. ΘΑ ΤΟΝ ΗΒΛΕΠΑ ΠΑΛΕ;» 00:31:10:00 Ο ΣΩΤΗΡΗΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ μιλάει για την ιδιαιτερότητα της γλώσσας, το ιδιαίτερο γλωσσικό ύφος. 00:31:40:00 Χτίσμα σε εξοχική ορεινή περιοχή ενώ ακούμε απόσπασμα από το μυθιστόρημα: «Ν’ ΑΚΟΥΩ ΚΑΛΑ Τ’ ΟΝΟΜΑ ΣΟΥ». 00:31:50:00 Αγροικίες πάνω σε βουνοπλαγιά. 00:32:10:00 Πλάνο στη καμινάδα του σπιτιού. 00:32:21:00 Σπίτι και δέντρο με φόντο το βουνό. 00:32:31:00 Σωρός από ξύλα μπροστά σε καγκελόπορτα. 00:32:37:00 Σκεπή αγροτόσπιτου. 00:32:43:00 Πλάνο μέσα από βρεγμένο τζάμι ενώ βλέπουμε χωρικό να κουβαλάει ξύλα. 00:33:05:00 Πλάνο σε στέγη που στάζει νερό και τίτλος: «ΕΡΘΕ ΤΟ ’50, ΕΓΩ ΕΡΕΨΑ. ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΑΠ’ ΤΗΝ ΔΟΥΛΕΙΑ, ΗΤΑΝ ΑΠ’ ΤΟ ΣΑΡΑΚΙ. ΩΣ ΚΑΙ Ο ΗΛΙΟΣ ΜΟΥ ΕΡΧΟΝΤΑΝ ΜΕΛΑΝΟΣ». 00:33:24:00 Ο ΣΩΤΗΡΗΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ μιλάει για τη γλώσσα και τους ήρωες που είναι συγκερασμός από χιλιάδες ανθρώπους, καθώς και την τάση του να παρουσιάζει τα ανθρώπινα πρόσωπα σαν ξεχωριστό τοπίο. 00:33:37:00 Προβολή πλάνου με τον ΣΩΤΗΡΗ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ μέσα από τζάμι. 00:34:02:00 Θολό πλάνο στο δρόμο με κόσμο και τίτλος «ΕΙΧΑΜΕ ΠΑΛΙΑ ΣΤΟ ΚΟΥΚΑΚΙ ΕΝΑΝ ΕΡΓΑΤΗ Μ’ ΕΝΑ ΠΡΟΣΩΠΟ ΠΛΑΓΙΑ ΑΝΘΙΣΜΕΝΗ». 00:34:12:00 Ο ΣΩΤΗΡΗΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ πίσω από τζαμαρία, μέσα σε καφετερία, αντανακλώνται στο τζάμι τα αυτοκίνητα και οι περαστικοί που περνάνε από έξω καθώς ακούμε απόσπασμα από έργο του. 00:35:12:00 Ο ΣΩΤΗΡΗΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ μιλάει για τις ομοιότητες των ανθρώπων διαχρονικά, για τις ίδιες ανάγκες, επιθυμίες και επιδιώξεις. 00:35:40:00 Θολό πλάνο με ανθρώπους στο δρόμο και τίτλος: «ΘΕΕ ΜΟΥ, ΑΝΘΡΩΠΟΙ, ΑΝΘΡΩΠΟΙ». 00:35:45:00 Πλάνο με τον ΣΩΤΗΡΗ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ. Ο συγγραφέας μιλάει για το βάθος της ύπαρξης και της επιβίωσης των ανθρώπων. 00:36:26:00 Θάμνοι μπροστά σε θάλασσα και ακούμε απόσπασμα από το διήγημα: «ΚΑΙ, ΚΑΙ, ΘΕΟΥΛΗ ΜΟΥ». 00:37:25:00 Πλάνο με τον ΣΩΤΗΡΗ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ στον καθρέφτη του αυτοκινήτου, καθώς οδηγεί. 00:37:38:00 Ο ΣΩΤΗΡΗΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ σε όχημα, μπροστά στο τζάμι, περνάει από την Πανεπιστημίου, μπροστά από τα Προπύλαια. 00:37:58:00 Ο ΣΩΤΗΡΗΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ στον καθρέφτη του αυτοκινήτου, οδηγώντας, και τίτλος: «ΕΓΩ ΚΙΝΗΣΑ ΒΟΥΒΟΣ. ΛΙΓΟ ΝΑ ’ΚΡΕΝΑ ΘΑ ΜΟΥ ΚΙΝΑΓΑΝ ΔΑΚΡΥΑ». 00:38:13:00 Πλάνο του ΣΩΤΗΡΗ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ, ο οποίος μιλάει για τη λογοτεχνία και το μέγεθος της δυσκολίας καθώς και για τις επιλογές, την αναζήτηση της κατάλληλης μορφής που θα κάνει ο δημιουργός, για να δώσει διέξοδο στη σκέψη του αλλά και να επαληθεύσει τις προσδοκίες του αναγνώστη. 00:38:51:00 Δρόμος και τίτλος: «ΠΟΤΑΜΙΑ ΑΡΧΙΣΑΝ ΝΑ ΚΙΝΑΝ ΑΠ’ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΜΟΥ. ΞΥΠΝΗΣΑ ΜΕ ΔΥΣΚΟΛΙΑ ΚΑΙ ΨΗΛΑΦΗΣΑ ΣΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΜΟΥ ΛΙΓΗ, ΕΛΑΧΙΣΤΗ ΥΓΡΑΣΙΑ, ΟΥΤΕ ΜΙΣΟ ΔΑΚΡΥ». 00:39:05:00 Δρόμος μέσα από αυτοκίνητο, βρέχει, ακούμε απόσπασμα από το διήγημα: «ΑΓΡΙΟΚΕΡΑΣΙΑ». 00:39:59:00 Ο ΣΩΤΗΡΗΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ μιλάει για την επίπονη διαδικασία του λογοτέχνη να συνδυάσει τις λέξεις, να πετύχει τη σωστή επιλογή. 00:40:17:00 Δρόμος μέσα από αυτοκίνητο, βρέχει, και τίτλος: «ΚΥΜΑΤΑ ΚΟΚΚΙΝΑ ΠΑΦΛΑΖΑΝ ΣΤΑ ΣΩΘΙΚΑ ΤΗΣ ΟΙ ΛΕΞΕΙΣ ΚΙ ΑΝΕΒΑΙΝΑΝ ΣΤΟ ΛΑΙΜΟ ΤΗΣ ΝΑ ΤΗΝ ΠΝΙΞΟΥΝ. » 00:40:31:00 Ο ΣΩΤΗΡΗΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ μιλάει για τα συναισθήματα που κυριεύουν το συγγραφέα, όταν ολοκληρώνει το έργο του. 00:40:45:00 Δρόμος μέσα από αυτοκίνητο καθώς βρέχει, ακούμε απόσπασμα από το διήγημα: «Ο ΛΕΗΛΑΤΗΣ». 00:41:07:00 Ο ΣΩΤΗΡΗΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ μιλάει για το αποτέλεσμα της δημιουργίας του και τις απαιτήσεις γενικότερα της λογοτεχνίας . 00:42:15:00 Θάλασσα το βράδυ και τίτλος: «ΟΣΟ ΚΟΙΜΗΘΗΚΑΝ ΤΑ ΝΕΡΑ ΤΗΣ ΘΑΛΑΣΣΑΣ ΚΕΙΝΗ ΤΗΝ ΕΡΗΜΗ ΝΥΧΤΑ, ΑΛΛΟ ΤΟΣΟ ΚΟΙΜΗΘΗΚΑΜΕ ΚΙ ΕΜΕΙΣ». 00:42:28:00 Ο ΣΩΤΗΡΗΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ αναφέρεται στη ζωτική ανάγκη του συγγραφέα, τον ελεύθερο χρόνο που χρειάζεται για αποτελεσματική δημιουργία. 00:42:59:00 Πλάνο σε συννεφιασμένο ουρανό καθώς ακούμε αποσπάσματα από το μυθιστόρημα: «Ν’ ΑΚΟΥΩ ΚΑΛΑ Τ’ ΟΝΟΜΑ ΣΟΥ». 00:43:23:00 Πλάνο σε αγροτικό δρόμο. 00:43:30:00 Βουνοπλαγιές, βουνά και τίτλος: «ΗΥΡΑΝ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΝ ΠΑΤΕΡΑ, ΑΓΚΑΛΙΑΣΤΗΚΑΝ ΝΑ ΠΝΙΓΟΥΝ. ΕΚΛΑΙΓΑΝ ΚΑΙ ΟΙ ΔΙΑΒΑΤΙΚΟΙ, ΩΣ ΚΑΙ ΟΙ ΠΕΤΡΕΣ ΔΑΚΡΥΣΑΝ». 00:44:53:00 Ο ΣΩΤΗΡΗΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ μιλάει για την έμπνευση του συγγραφέα. 00:45:50:00 Θάμνοι δίπλα σε θάλασσα και τίτλος: «ΑΥΤΟΝ ΚΑΡΤΕΡΩ. ΝΑ ΤΟΝ ΗΒΛΕΠΑ Ν’ ΑΛΑΡΧΟΝΤΑΝ ΚΙ ΑΣ ΠΕΘΗΝΗΣΚΑ». 00:46:00:00 Ο ΣΩΤΗΡΗΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ μιλάει για ελευθερία και συναισθηματικούς δεσμούς. 00:46:13:00 Πλάνο στη βροχή και καθρεφτίζεται η φύση στο λίμνασμα των νερών. Προβάλλεται ο τίτλος: «ΚΑΘΑΡΙΣΕ ΚΙ ΕΝΑ ΧΩΡΟ ΣΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΤΗΣ ΚΙ ΕΜΕΙΝΕ ΕΚΕΙ ΜΕΣΑ». 00:46:23:00 Ο ΣΩΤΗΡΗΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ περπατά μπροστά σε μαρίνα και ακούμε απόσπασμα από το διήγημα: «ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΙΠΟΤΑ, ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ». 00:47:13:00 Πλάνο στη βροχή ενώ ακούμε τη συνέχεια του αποσπάσματος. 00:47:34:00 Φύλλωμα δέντρων και τίτλος: ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ΣΤΑ ΣΩΜΑΤΑ, ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ΣΤΙΣ ΚΑΡΔΙΕΣ». 00:47:47:00 Ο ΣΩΤΗΡΗΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ αναφέρεται στη δυσκολία του να παρουσιάσει ο ίδιος τον εαυτό του και στην προσπάθεια προσέγγισης της διαδικασίας του συγγραφικού του έργου. Παράλληλα, παρεμβάλλεται θολό πλάνο με δέντρα και συννεφιασμένο ουρανό καθώς πέφτει ο τίτλος: «ΜΙΑ ΜΙΚΡΗ ΑΝΑΣΑ ΠΡΙΝ ΧΑΘΟΥΜΕ, ΣΤΑ ΑΣΤΡΑ ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΙΛΙΓΓΟ». 00:48:49:00 Ο ΣΩΤΗΡΗΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ μέσα σε όχημα καθώς διασχίζει την πόλη, μπροστά στο τζάμι, και τίτλος: «ΕΙΧΕ ΣΚΟΤΑΔΙ. ΕΚΑΤΣΕ. ΤΑ ΓΟΝΑΤΑ ΤΟΥ ΑΚΟΥΜΠΗΣΑΝ ΣΤΑ ΜΑΓΟΥΛΑ ΤΟΥ. ΤΡΑΒΗΞΕ ΜΙΑ ΓΕΡΗ ΡΟΥΦΗΞΙΑ, ΝΑ ΤΟΥ ΞΕΣΚΙΣΕΙ ΤΑ ΣΠΛΑΧΝΑ». 00:49:57:00 Τίτλοι Τέλους.