ΝΥΧΤΕΡΙΝΟΣ ΕΠΙΣΚΕΠΤΗΣ

00:00:52:00
Πλάνα εναλλασσόμενα φωτογραφιών της ποιήτριας ΕΛΕΝΗΣ ΒΑΚΑΛΟ και εξώφυλλων βιβλίων ποιητικών της συλλογών. Η αφηγήτρια αναφέρεται στο ύφος της, τη γέννησή της στην Κωνσταντινούπολη το 1921, τον Δωδεκανήσιο ξυλέμπορο πατέρα της, το σύντροφό της καλλιτέχνη ΓΙΩΡΓΟ ΒΑΚΑΛΟ, το γεγονός ότι επί 20 έτη αρθρογραφούσε στα «ΝΕΑ» ως κριτικός τέχνης, τις εκδόσεις της. Δηλώνει «μεταφεμινίστρια» και αρνήθηκε την αναγνώριση.

00:02:22:00
Πλάνο του δημοσιογράφου ΑΡΗ ΣΚΙΑΔΟΠΟΥΛΟΥ σε σαλόνι σπιτιού, να καλωσορίζει την ποιήτρια ΕΛΕΝΗ ΒΑΚΑΛΟ, στην οποία διαβάζει ένα απόσπασμα από το έργο της «ΚΥΡΑ ΡΟΔΑΛΙΝΑ» και της απευθύνει το ερώτημα, εάν μαζί με την ΚΥΡΑ ΡΟΔΑΛΙΝΑ ενηλικιώθηκε και η ίδια. Η ποιήτρια απαντά καταφατικά και περιγράφει αυτοβιογραφικά της στοιχεία που εμφανίζονται σε αυτό. Στη συνέχεια διατυπώνει κρίσεις σχετικές με τη βράβευσή της.

00:07:41:00
Πλάνο του ΑΡΗ ΣΚΙΑΔΟΠΟΥΛΟΥ να ρωτάει την ΕΛΕΝΗ ΒΑΚΑΛΟ για τις επιτροπές. Η ποιήτρια απαντά ότι δεν την παρακινεί η αναγνώριση, αλλά η άρνηση. Προσθέτει ότι η άρνηση που γνώρισε η ίδια είχε κόστος, αλλά κυρίως λειτούργησε ως ερέθισμα για δημιουργικότητα. Ο δημοσιογράφος αναφέρεται στην αντιπαράθεση της συνομιλήτριάς του με συναδέλφους της τής ίδιας εποχής, τους οποίους χαρακτήριζε «ποιητές της ήττας». Εκείνη απαντά πως ποτέ δε μεταχειρίστηκε τον όρο αυτό και δήλωνε μόνο ότι δεν αξίζει να θρηνείς σε ένα κόσμο από τον οποίο έχεις φτάσει στον γκρεμό, αλλά πρέπει να προχωράς. Γίνεται αναφορά στον ΡΙΤΣΟ και τον έργο του «ΕΠΙΤΑΦΙΟΣ». Εμφανίζεται ο υπότιτλος «ΕΛΕΝΗ ΒΑΚΑΛΟ». Απαντά σε νέο ερώτημα του δημοσιογράφου ότι της αρέσει ο ΣΙΚΕΛΙΑΝΟΣ τον οποίο ονομάζει “ποιητή της μεγάλης φωνής”.

00:12:23:00
Πλάνο του ΑΡΗ ΣΚΙΑΔΟΠΟΥΛΟΥ να σημειώνει στην ΕΛΕΝΗ ΒΑΚΑΛΟ, η οποία ανάβει τσιγάρο, ότι ανήκει στον αντιεξουσιαστικό χώρο. Η ποιήτρια απαντά ότι ανήκει στον αντιεξουσιαστικό λόγο, τον οποίο ορίζει ως ώθηση στον προσωπικό λόγο και έκφραση. Ο δημοσιογράφος ρωτά, εάν τα πρώτα της βήματα ήταν ιμπεριαλιστικά και λαμβάνει από την ποιήτρια την απάντηση ότι δεν υπήρξαν αμιγώς ορθόδοξα ιμπεριαλιστικά, σημειώνοντας ότι στροφή απετέλεσε το έργο της «TΟ ΔΑΣΟΣ».

00:14:33:00
Πλάνο του ΑΡΗ ΣΚΙΑΔΟΠΟΥΛΟΥ να μεταφέρει στην ΕΛΕΝΗ ΒΑΚΑΛΟ την άποψη ότι βρισκόμαστε στο τέλος μιας εποχής και στο πέρασμα σε μία νέα, αυτή ηλεκτρονικών υπολογιστών και των οικονομικών μεγεθών και στη συνέχεια τη ρωτά πώς η ίδια αντιλαμβάνεται αυτό το πέρασμα. Η ΕΛΕΝΗ ΒΑΚΑΛΟ επισημαίνει τους κινδύνους που ελλοχεύουν, καθώς μπορούν να αναλάβουν την τύχη του κόσμου ορισμένα κέντρα εξουσίας. Παράλληλα, εκφράζει την ελπίδα, ότι ο καθένας διαμορφώνει την προσωπικότητά του, όπως συμβαίνει και στην τέχνη όπου εκλείπουν οι “σχολές”, αποβλέποντας σε μία κοινωνία ατόμων. Η συζήτηση στρέφεται στις μεταφυσικές και θρησκευτικές ανησυχίες των νέων και σε θέματα σχετικής επικαιρότητας όπου η ποιήτρια επισημαίνει την απουσία καναλιού, το οποίο θα μπορούσε να οδηγήσει τους νέους σε πολλά ωραία πράγματα

00:20:03:00
Εμφανίζεται ο τίτλος της εκπομπής «ΝΥΧΤΕΡΙΝΟΣ ΕΠΙΣΚΕΠΤΗΣ» και ενδιάμεσα διάφορες φωτογραφίες. Ακολουθεί σήμα της εκπομπής.

00:20:34:00
Πλάνο του ΑΡΗ ΣΚΙΑΔΟΠΟΥΛΟΥ να ανοίγει τη συζήτηση αναφερόμενος στη γέννηση της ΒΑΚΑΛΟ στην ΠΟΛΗ. Η ίδια απαντά ότι ο πατέρας της ήταν από τη ΝΙΣΥΡΟ και ότι η ίδια φέρει χαρακτηριστικά των γυναικών της νήσου. Ο δημοσιογράφος σημειώνει τα προνόμια που είχαν εκεί οι «πρωτοκόρες» και σημειώνει ότι η συνομιλήτριά του πρέπει να είχε ευτυχισμένα χρόνια με πολύ ελευθερία. Εμφανίζεται ο υπότιτλος «ΕΛΕΝΗ ΒΑΚΑΛΟ». Η ποιήτρια συμφωνεί στα περί ελευθερίας και προσθέτει ότι ο σύζυγός της ΓΙΩΡΓΟΣ ΒΑΚΑΛΟ ήταν πραγματικός φεμινιστής, ενώ πολλές φεμινίστριες παρέκλιναν σε ορισμένες υπερβολές, εκλαμβάνοντας ότι η εξίσωση με τους άνδρες σημαίνει εξομοίωση. Προσθέτει ότι πρέπει να προβάλλονται οι γυναικείες ιδιότητες και απορρίπτει τη στράτευση των γυναικών και δηλώνει «μεταφεμινίστρια».

00:23:02:00
Πλάνο του ΑΡΗ ΣΚΙΑΔΟΠΟΥΛΟΥ να ρωτάει την ΕΛΕΝΗ ΒΑΚΑΛΟ για τις πηγές της αγάπης της για την Αρχαιολογία και την Ιστορία της Τέχνης. Η ποιήτρια αναφέρεται στην αδελφή της που ζωγράφιζε, όπως και ο σύζυγό της, τον οποίο γνώρισε στο τέλος του Πανεπιστημίου και ότι ο Καθηγητής της Αρχαιολογίας την πείραζε και προσφωνώντας την με το πατρικό της επίθετο ΣΤΑΥΡΙΝΟΥ. Σημειώνει την αγάπη της για την τέχνη, κάτι που η ίδια έπειτα συναισθάνθηκε έντονα κατά την επίσκεψή της στο Παρίσι και έτσι ασχολήθηκε με την Κριτική Τέχνης. Ο δημοσιογράφος σημειώνει ότι υπήρξε από τους πρώτους στην ΕΛΛΑΔΑ που αναφέρθηκαν εκτενώς στην Αφηρημένη Τέχνη και ζητάει από τη συνομιλήτριά του την άποψή της για την προσφορά της Αφηρημένης Τέχνης στον εικαστικό χώρο. Στη συνέχεια σημειώνει ότι δε διαδραματίζει ρόλο η διακόσμηση οικιών και προσθέτει ότι η αφηρημένη τέχνη βρήκε και πάλι τις ρίζες και τα βασικά στοιχεία της εικαστικής γλώσσας και επέτρεψε να διαμορφωθεί μία γλώσσα ιδιαίτερης κατασκευής.

00:26:28:00
Πλάνα βιβλίων της ΕΛΕΝΗΣ ΒΑΚΑΛΟ και φωτογραφία της να διαβάζει κείμενο.

00:27:08:00
Πλάνο του ΑΡΗ ΣΚΙΑΔΟΠΟΥΛΟΥ ζητά από την ΕΛΕΝΗ ΒΑΚΑΛΟ να αναφερθεί στην εμπειρία της από την εικοσαετή θητεία της στην εφημερίδα «ΤΑ ΝΕΑ», ως κριτικού τέχνης. Ο δημοσιογράφος σχολιάζει την έλλειψη πολλών έργων τέχνης από το σπίτι της, ενώ παρουσιάζονται πλάνα από πίνακες που υπάρχουν στον χώρο, καθώς η ΕΛΕΝΗ ΒΑΚΑΛΟ αναφέρεται στον ΣΙΚΕΛΙΩΤΗ και τον ΦΑΣΙΑΝΟ τους οποίους ανακάλυψε ή στήριξε στα πρώτα τους βήματα. Ο δημοσιογράφος ρωτά τη συνομιλήτριά του τι πρέπει να προσέχει ένας μη μυημένος ώστε να καταλάβει την αξία του έργου. Εμφανίζεται ο υπότιτλος «ΕΛΕΝΗ ΒΑΚΑΛΟ». Αυτή αναφέρεται στα συστατικά στοιχεία του έργου, χρώμα-σχέδιο-σύνθεση-ρυθμό-κυκλοφορία. Απαντά πάλι σε ερώτημα του δημοσιογράφου, ότι επί των ημερών της ξεκίνησε η έξαρση εμπορευματοποίηση της τέχνης, αναφέροντας τα ονόματα των κριτικών τέχνης ΧΑΤΖΙΔΑΚΗ, ΚΑΛΛΙΓΑ, ΒΑΓΓΕΛΙΔΗ.

00:34:07:00
Πλάνο του ΑΡΗ ΣΚΙΑΔΟΠΟΥΛΟΥ να σημειώνει στην ΕΛΕΝΗ ΒΑΚΑΛΟ ότι είναι το πλέον αρμόδιο πρόσωπο να μιλήσει για το σύζυγό της ΓΙΩΡΓΟ ΒΑΚΑΛΟ. Αυτή απαντά ότι ο σύζυγός της ήταν αγνός καλλιτέχνης, ανεξάρτητος από το εμπόριο και το έργο του είχε ποιητικό στοιχείο, μεταφέροντας ως παραμύθι τη ζωή του στην τέχνη του. Αναφέρεται σε περιόδους με βιοποριστικά προβλήματα και την απλοϊκότητα της τότε ζωής. Ακολούθως αναφέρεται στις σπουδές και τα έργα του, τη γνωριμία τους το 1943, όταν είχε αποχωρήσει από το Παρίσι, καθώς το είχαν καταλάβει οι ΓΕΡΜΑΝΟΙ και τον ευγενικό του χαρακτήρα. Έπειτα, ο δημοσιογράφος αναφέρεται στα δύο καλλιτεχνικά στέκια, το πατάρι του ΛΟΥΜΙΔΗ και το ΜΠΡΑΖΙΛΙΑΝ στα οποία σύχναζε και η συνομιλήτριά του και σημειώνουν τη σημαντικότητα των εκεί συναντήσεων και τη σπουδαιότητα των γνωριμιών, καθώς και την πρώτη κριτική που δέχθηκε από θαμώνες, καθώς χαρακτηρίστηκε “τρελή”.

00:40:22:00
Πλάνο του ΑΡΗ ΣΚΙΑΔΟΠΟΥΛΟΥ να ρωτάει την ΕΛΕΝΗ ΒΑΚΑΛΟ, εάν είχε δώσει σε κάποιον να διαβάσει τα πρώτα της ποιήματα. Αυτή απαντά ότι ήταν όλοι μία παρέα ποιητών, στην οποία ο ένας διάβαζε και αγαπούσε τα ποιήματα του άλλου και αναφέρει το όνομα των ΣΑΧΤΟΥΡΗ, ΠΑΠΑΔΙΤΣΑ, ΣΙΝΟΠΟΥΛΟΥ, ΜΑΝΟΛΗ ΑΝΑΓΝΩΣΤΑΚΗ. Εμφανίζεται ο υπότιτλος «ΕΛΕΝΗ ΒΑΚΑΛΟ». Απαντά ότι τον πρώτο καλό λόγο τον άκουσε από τον ΑΙΜΙΛΙΟ ΧΟΥΡΜΟΥΖΙΟ.

00:42:01:00
Πλάνο του ΑΡΗ ΣΚΙΑΔΟΠΟΥΛΟΥ να τονίζει στην ΕΛΕΝΗ ΒΑΚΑΛΟ ότι μαζί με τον σύζυγό της δημιούργησε την πρώτη σχολή εφαρμοσμένων τεχνών και την ρωτάει πώς το αποφάσισαν. Εκείνη σημειώνει ότι οι εφαρμοσμένες τέχνες τους απασχολούσαν, καθώς φέρνουν την τέχνη στη ζωή. Εδώ γίνεται αναφορά στη συνεργασία με τον ΤΕΤΣΗ και τον ΦΡΑΝΤΖΕΣΚΑΚΗ, εκδότη του «ΖΥΓΟΥ» και ότι στόχος ήταν η ανακοπή της εξόδου σπουδαστών στο εξωτερικό. Έπειτα γίνεται αναφορά στο νέο τμήμα Ζωγραφικής της Σχολής ΒΑΚΑΛΟ, όπου δίνονται γνώσεις των βασικών στοιχείων και κατόπιν κάθε μαθητής ωθείται να εκφράσει το προσωπικό του ύφος.

00:44:02:00
Πλάνο του ΑΡΗ ΣΚΙΑΔΟΠΟΥΛΟΥ να εύχεται στην ΕΛΕΝΗ ΒΑΚΑΛΟ το κράτος της ΚΥΡΑ ΡΟΔΑΛΙΝΑΣ να μην είναι και το τέλος και τονίζει ότι έχει πολλά ακόμα να προσφέρει, ευχόμενος να ανακαλύψει μία νέα φλέβα ζωής. Η ΕΛΕΝΗ ΒΑΚΑΛΟ απαντά ότι αυτές οι αποφάσεις απαιτούν γενναιότητα και ότι η ίδια δουλεύει με προτάσεις και όχι μνήμες, δηλώνοντας την έλλειψη ορμής ανακάλυψης της ζωής.

00:45:20:00
Τίτλοι τέλους.